Холистичкиот пристап значи дека болеста не треба да се гледа како изолиран проблем. Во хомеопатијата пациентот се набљудува како единствена целина на нераскинливо поврзани физичко, емотивно и ментално ниво, а хомеопатот не ја лекува болеста туку го лекува пациентот.

Историски гледано корените на хомеопатијата се протегаат сè до Хипократ, па и пред него, но налетот на новата технологија и материјалистичкиот поглед на светот ѝ се закани на оваа древна дисциплина. И покрај сите закани и кризи што хомеопатијата ги претрпува, можеме слободно да кажеме дека таа опстојува нудејќи ги своите придобивки на луѓето.

Што е болест?

Здравјето претставува физичка, психичка и социјална благосостојба, а болеста ја предизвикуваат причински фактори, особено кај предиспонирани луѓе. Здравјето не е само отсуство на симптоми на болеста, туку состојба на хармонија на организмот како целина и неговото опкружување. Здравјето е чувство на добро расположение, чувство на урамнотеженост, чувство на лична слобода, способност на организмот да се спротивстави на стресот и други негативни влијанија на околината.
Физичкото здравје значи поседување на достаточна енергија. Емоционално здравје значи можност личноста емоционално да се изрази во околината. Менталното здравје значи дека личноста може јасно да мисли, да донесува логични заклучоци, рационално да ги решава проблемите и лесно да донесува одлуки. Целовитоста се огледува во единственост на физичкото, емоционалното и ментално здравје.

Правило на холизам

Холистичкиот пристап значи дека болеста не треба да се гледа како изолиран проблем. Во хомеопатијата пациентот се набљудува како единствена целина на нераскинливо поврзани физичко, емотивно и ментално ниво, а хомеопатот не ја лекува болеста туку го лекува пациентот. Нарушена рамнотежа на одредено ниво предизвикува симптоми кои кај различни пациенти се различни, што бара индивидуален пристап, односно исти симптоми кај различни луѓе бараат употреба на различни хомеопатски лекови.

Правило на сличност

Супстанцијата што кај здрав човек предизвикува одредени симптоми, може да се искористи за лекување болен човек што има исти такви симптоми, дадена во минимални, супконцентрации. Како пример за ова може да се посочи дејството на сечење кромид, кое кај здравиот човек предизвикува течење на носот и солзење. Токму хомеопатскиот лек добиен од кромид (Allium Cepa) се користи кај симптоми на настинка придружена со бистар секрет од носот и солзење на очите.

Правило на минимална доза

Супстанцијата на хомеопатскиот лек е повеќекратно разблажена 1:10, 1:100 или 1:1000 однос на природна супстанција и вода како медиум, со последователно протресување и затоа кај хомеопатските лекови зборуваме за потенција, не за концентрација. Кај конвенционалната медицина поголема доза значи и посилно дејство, додека кај хомеопатијата тоа не е случај:
• Помали разблажувања (пониски потенции) имаат краткотрајно дејство и површинско;
• Средните разблажувања, дејствуваат подолго време и опсегот на симптоми е поширок, дејството подлабоко;
• Највисоките разблажувања имаат најдлабоко дејство и дејството се продолжува подолго време по земање на дозата.

Правило на насока на излекување (Херингов принцип)

Константин Херинг поставува четири правила што се однесуваат на динамиката и текот на движење на симптомите при хомеопатското лекување:
• Движење на симптомите од внатре спрема надвор;
• Насока од витални кон помалку витални органи;
• Движење одозгора надоле;
• Од најнови кон постари симптоми.

Дозирање и времетраење на хомеопатската терапија

• Кога доаѓа до мало подобрување, дозирањето се проредува;
• Кога доаѓа до значително подобрување, терапијата се прекинува;
• Ако се повторат симптомите, истата терапија се повторува;
• Ако се дадени 6-10 дози, а нема реакција, се прекинува терапијата;
• Ако се промени сликата на болеста се променува и лекот;
• Ако дојде до хомеопатско влошување, не се дава нова доза на лекот.
Од сите горе споменати правила може да се каже дека искусниот хомеопат доследно и постојано ја следи сликата на пациентот. Будно ги следи сите промени на кои соодветно реагира. Крајната цел е постигнување здравје на неагресивен и природен начин, со искористување на сопствениот имунитет на организмот.

Дипл. фарм. м-р спец. Искра Јаконова Стојановска