Цели 17 години е дел од тимот на утринската програма „Ја сакам Македонија“ на телевизија Сител и исто толку време е едно од омилените телевизиски лица.

Јована Стојменовиќ е жена со свој препознатлив стил, со цврст и изграден став, искрена и со специфична смисла за хумор, којa го прави поубав нашиот муабет.

Во интервјуто за „Слободен печат“ зборува за својата работа, но открива и случки од приватниот живот, специфични делови од својот карактер, а раскажува и за љубовниот статус и нејзиниот став за бракот.

Веќе 17 години си дел од утринската програма „Ја сакам Македонија“ на Сител. Се сеќаваш ли на првото твое појавување во студио, првиот контакт со гледачите и со гостите, постоеше ли трема или сомнеж – дали овој проект ќе успее и ќе опстои?

– Јас се приклучив на тогашниот тим во првата година од креирањето на проектот Утринска програма на „Сител“, кој тогаш го носеше името „Журнал“. Морам да признаам дека брзо се адаптирав на работата, а на првото појавување го имав истото чувство како пред испит. Не можам да го наречам трема, повеќе неизвесност поради прашањата кои вообичаено те следат и пред испит – „Како ќе биде?“, „Како ќе поминам?“, „Како ќе се покажам?“. Се разбира, клучот за да немате трема, неизвесност или страв, било пред испит, било пред некој друг важен настан, како прво појавување на ТВ во улога на водителка, е во добрата подготовка. Што јас и го направив, и штом од првиот ден, едвај чекав ново утро во таа улога, веројатно успеав.

Не секој од нас наутро е расположен и подготвен за разговор. Постои ли некој твој личен тренинг како да бидеш насмеана пред гледачите или можеби утрински ритуал кој го практикуваш?

– Јас сакам да бидам добра во сѐ што правам, а правам работи за кои чувствувам страст. Па така, секое утро ми е предизвик да бидам подобра од вчера, а со тоа ми е и мотивација. Од друга страна, професионализмот во нашата работа подразбира насмевка, подразбира и контрола на емоциите во склад со ситуацијата, но најважно, неопходна почит кон гледачот и медиумот на кој настапуваш. А сите знаеме дека нема изговори пред она или за оној за кого имаш почит. Од друга страна, да го пофалам мојот телевизиски партнер Александар Блажевски, но и целиот тим, луѓе кои придонесуваат утрото да биде ведро, полно со хумор и со тоа позабавно.

Паметиш ли смешни или непријатни случки со гледачите во кои си требала набрзина да „се извадиш“?

– Има доста такви ситуации во овие изминати 17 години, но искуството те учи да бидеш брзо снаодлив, затоа што – шоуто секогаш мора да продолжи! Во некои минати разговори на оваа тема ја спомнав случката со запалувањето на чајник неколку секунди пред да почнеме разговор во живо, кој брзо го изгаснавме, но си продолживме во зачадено студио, како ништо да не се случило. А најнепријатно ми беше кога закажав гостување на популарен писател од Португалија во термин кога не сум на програма и кога ме разбудија да ме прашаат што е работата. Среќа, телефонот не ми бил ставен на нечујно. Брзо се организирав, колегите новинари да снимаат разговор кој подоцна го емитувавме, но ми беше доста непријатно.

Изборот на облека на јавни настани е нешто што ми се допаѓа кај тебе, никогаш пренападно и секогаш вкусно. Еднаш дури забележав дека носиш фармерки, патики и бела кошула на вечерна забава. Како ја избираш облеката, ти помага ли професионалец?

– Ти благодарам. Јас сум уредничка веќе шест години на магазинот „Убавина и здравје“, па имам можност да се информирам за сите модни трендови кои се актуелни и да ги вклучам во склад со мојот стил, кој сама го градев низ годините. Во минатото и неколку години работев како модел, па низ постојаниот контакт со модата имав можност да учам како да креирам модни комбинации. Не сум стручна, но сум своја, и мило ми е кога ќе добијам комплименти на оваа тема. Секако, имам свои правила кои се, верувам и универзални, а се однесуваат на ткаенините, на боите кои ми прилегаат на тенот и фигурата, формите секако.

Имаш искуство како модел на ревии, но никогаш не си била дел од избори за убавина. Зошто дури и како релативно помлада си сметала дека таков вид на натпревар не е добар за тебе?

– Мој став е дека убавината никогаш не би требало да се оценува. И кој би можел да каже во „морето“ убави, која е најубава? И што со онаа која ќе победи, а што со сите оние кои само учествувале…? Убавината, особено човечката, треба да биде нешто на што ќе му се восхитуваме од далеку и нема да го претвориме во нешто што е банално како – оваа е најубавата во земјава или светот, за оваа година. (се смее)

Приватно за тебе малку се знае. Во една прилика спомна дека имаш долга врска која е слична на брак. Кој е твојот љубовен статус сега, размислуваш ли за брак?

– Да ти кажам, најдобро ништо да не се знае! На крајот на краиштата нели…, „никогаш и не се знае“ како ќе се одвиваат нештата. Се шегувам, статусот ми е непроменето добар, а она што е добро, не се менува. И не го ставај ова како поднаслов. Стави дека сум завојувала со некоја колешка, хахаха.

Дали повеќе го почитуваш класичниот брак или сметаш дека потписот не е гаранција за вечна љубов, и според тебе, постои ли таа?

– Она што искрено го почитувам е одлуката на еден пар да живее онака како што ним им одговара. Сите имаме некоја своја визија за партнерство и таа не треба да се темели на она што ќе го каже некој од страна, туку на она што човек го чувствува. Гаранции нема за ништо. А она што е сигурно е дека човекот има исконска потреба да сака и да биде сакан. И да, постои вечна љубов. Кој може да ви забрани да сакате некого засекогаш? (се смее)

На Лила ѝ даде отворена поддршка во здравствената битка со која се избори. Ти си претпоставувам една од малкуте која знаеше низ што поминува твојата другарка и колешка. На кој начин ѝ даде поддршка, и како според тебе човек треба најправилно да постапи во таков еден чувствителен период за блискиот?

– И пријателствата се партнерства кои треба да се негуваат и темелат на почит, љубов и разбирање. Таа и самата зборуваше за сето она низ што помина. Мене лично ми беше многу важно да не се зборува за тоа додека не дојде време за тоа, бидејќи, како што знаеме, Лила отсекогаш предизвикува огромно внимание во јавноста со сѐ што прави или што ѝ се случува, а во оваа дигитална доба, притисокот на јавноста знае да биде многу силен. Во таа смисла, мило ми е што тоа изостана и имаше простор за својата борба, во која немав сомнеж дека нема да истрае или дека нема да се бори и избори како лав. Јас постапував како што сметав дека треба да постапувам во тој чувствителен период и се обидував да бидам поддршка, а само таа би можела да каже дали сум успеала во сето тоа.

Дали и ти си имала некоја слична животна борба, предизвик или тежок период кој си го надминала?

– Животот е полн со борби. Но, се знае која е најтешката и најважната, се разбира, таа за добро здравје. Немам такво лично искуство и сочувствувам со луѓето кои минувале или минуваат низ такво нешто. Им посакувам голема храброст, сила и волја, како и многу верба да победат!

Ако би можела да се вратиш назад во времето, што би сменила во твојот живот, кои одлуки би ги донела на поинаков начин?

– Ова твое прашање многу ми се допадна. Но, не затоа што имам спремен одговор, туку токму спротивното, затоа што го немам. Ме поттикна да размислувам, да „листам“ низ искуствата, но да ти кажам се заплеткав. Не најдов точка во која поинаква постапка или одлука би донела нешто друго, можеби подобро. Веројатно затоа што секогаш гледам одлуките да ги донесувам сама, без влијание, а кога одлуките се мои, знам зошто сум ги донела, особено за нештата кои се под силен емотивен набој. Обично анализирам, не многу долго, со што располагам во даден момент како сознание, емоција, сопствено предвидување… и носам одлука. Подоцна, верувам дека тоа е така, затоа што не би можело никако поинаку, дури и да сум сакала да е. Веројатно, затоа не зажалувам. Она што би се посоветувала себеси, да можам да го вратам времето, е само во функција да си олеснев некои турбулентни случувања да не ги ставав на срце. Но, веројатно, така размислуваме сите подоцна или тоа она нешто што се нарекува зрелост, а ни доаѓа преку искуствата. Ако дојде.. (се смее)

На која твоја особина си најгорда и постои ли нешто што би сакала да го смениш кај себеси?

– Хмммм… Милице, ме испрати на сеанса за самоанализа! (хаха) Половина час размислував за одговорот на претходното прашање, сега уште половина ли треба да трагам по одговор на ова?! Не можам. Еве искрена сум. Тоа е убава особина. Инаку, би требало да сум таква некаква симпатична личност. Има работи кои се менуваат кај мене и малку по малку, ми се допаѓаат промените, не знам за околината.