Нецели 20 години поминаа откако Маријана и Росана, дуото чии песни станаа евергрини, пееле заедно. Синоќа, близначките повторно беа една до друга и во преполниот скопски клуб „Трибека“ имавме ретка привилегија да ја слушнеме „Признавам“, во живо.

Маријана повеќе од 30 години живее во Австралија, а летово е дојдена на одмор во Македонија. Дуото музички активно не функционира долго време, но оние кои ги слушнаа како пеат сношти, сигурно ќе кажат дека Маријана и Росана како никогаш да не направиле пауза од заедничкото пеење. Енергични, расположени, со онаа нивна карактеристична топлина во гласовите, Маријана и Росана на најубав можен начин нѐ вратија во едни побезгрижни времиња.

Инаку, Александар Митевски и Драган Спасов – Дац се „виновници“ за ова нивно сценско обединување.

Росана веќе неколку години соработува и повремено пее со познатото дуо, но синоќа за првпат, им гостуваше со својата сестра Маријана.

– Чувството заедно на сцената со мојата Маријана е повеќе од прекрасно… Чувство како никогаш да не сме ни престанале заедно да пееме и она чувство длабоко во себе, кога некој ти фали во дел од секунда, минута, час. А чувството е таговно до болка. Но, за жал, си поминуваат години, ние си старееме, но некако не се даваме. Во „Трибека“ публиката навистина покажа и докажа колку им фалиме и ja покажа својата емпатија и позитивност. Ние од срце им благодариме, токму затоа што нѐ бараат и нѐ сакаат и почитуваат, токму затоа прифативме да бидеме гости кај Александар и Дац и заедно сите малку да се потсетиме на фантастичните евергрини кои ги пее цела публика заедно со нас. А, ништо не сме вежбале, ниtu проба не направивме – ни изјави Росана по настапот вчера.

Инаку, на фестивалот „Охрид фест“ во 2003 година, кога последен пат настапија јавно заедно, со песната „Ајде сестро да запееме“, тие ја освоија првата награда.

Откако публиката со вресоци ги пречека, Маријана и Росана почнаа со „Едно срце“, песната која Росана минатата година ја сними во нова верзија заедно со Александар и Дац, во чест на покојниот композитор Тоде Новачевски, нејзиниот автор. Следеше „Признавам“, а Росана низ насмевка ја „опомена“ публиката:

„Оставете ги телефоните, ајде да пееме заедно.“

Оние кои беа блиску до сцената им фрлаа салфети, па Дац се пошегува дека би требало и пари да има внатре. Близначките запејаа и една песна од Даниела Мартиновиќ и уште една од Тајчи, а потоа забавата стана повесела со „Свири ми брате цигане“, големиот хит на Росана во чест на Ферус Мустафов, со кој таа своевремено ја сними оваа песна. Безвременската „Признавам“ ја слушнавме уште еднаш, на бис, а близначките ја испејаа заедно со гласната публика.

Маријана и Росана, беа заедно со семејството и се забавуваа заедно со гостите на настапот на Александар и Дац. Актерот Ѓорѓи Тодоровски- Трупче, сопругот на Росана беше со нив, како поддршка.

– Убаво ми е дома. Веднаш по настапот се враќам во Куманово кај родителите, таму претстојувам – ни кажа кусо Маријана по настапот.

Откако ја испеа првата песна, Маријана низ насмевка кажа пред публиката: „Добро е, издржав“.

Актерот Драган Спасов – Дац и музичарот Александар Митевски, пак, велат дека не било лесно да се убедат сестрите да запеат заедно јавно.

– Не сакаа никаде да одат ниту да даваат интервјуа. Им реков дека ова е единствена можност да запеат сами, како некогаш, и да запееме сите четворица, за првпат. Маријана се враќа во Австралија, а следниот пат кога ќе дојде може да нема некој од нас. Животот не знаеш што носи. Мислам дека тука попуштија – ни изјави Драган Спасов – Дац.

Нивните настапи се своевиден феномен кој досега не се случил во некој локал.

– Настапуваме двапати месечно и секогаш е „тепачка“ за место, како што можеше да видиш. Вторникот го направивме петок. Имаме редовна публика, но уште подобро е што за нашите журки се зборува и доаѓаат нови луѓе. Најсиптоматично е тоа што доаѓаат млади луѓе и ги знаат сите песни што ги пееме. Еднаш реков, ние сме како грамофонска плоча која беше некогаш главниот носител на звук, но грамофонските плочи се враќаат на голема врата. Уживаме во тоа што го правиме и среќни сме кога публиката е среќна и задоволна. Сепак, публиката е огледалото во кое се огледуваме – ни изјави Дац по настапот.