Универзитетскиот професор и етномузиколог Ѓорѓи Ѓорѓиев пред многу децении се фасцинирал од извикот, како дел од македонската музичка традиција, кога слушнал група од жени во селото Блаце, кои сосема случајно изведувале каначки песни, со кои ги повикувале луѓето на свадба. Љубопитен околу генезата, која тогаш не била доволно истражена, тој минал долг период работејќи за да го напише својот докторат на Факултетот за музичка уметност во Белград, со кој воедно станал прв доктор на музички науки од постоењето на оваа престижна високообразовна институција.

Сега, тој материјал доби и модерна форма во книгата „Најстар стил на македонското народно пеење“, која е издадена од издавачката куќа „Арс ламина“. Оваа публикација претставува опсежна студија на најстариот слој на македонската вокална традиција, преку музички примери, собирани со децении и забележувани во нивната најизворна форма. Во фокусот на истражувањето се најстарите женски обредно-обичајни и трудови песни што содржат извикувања.

Низ студијата, проф. Ѓорѓиев ја расветлува генезата, формата и содржината на поставените прашања од оваа проблематика, ги расветлува основните стилски особености, карактеристични за најстариот слој на македонското народно пеење, како значаен дел од македонска културна традиција. Оттаму, оваа студија претставува темел на идентификација, што овозможува трајно зачувување и афирмација на корените на македонското народно пеење како дел од македонското историско културно наследство.

Проф. д-р Ѓорѓиев е прв доктор на музички науки на ФМУ во Белград од неговото постоење, а и меѓу првите во поранешна Југославија, со огромно искуство и широк опсег на истражувања. Воедно, тој е и основоположник на одделот по етномузикологија на Факултетот за музичка уметност во Скопје. Главен предмет на неговиот истражувачки авторски опус е развојот на македонската песнопојна традиција.

Во „Најстариот стил на македонското народно пеење“ се претставени 199 песни и примери, со кои секој заинтересиран за домашниот фолклор може да дознае многу со оглед на тоа што книгата е напишана на јасен и разбирлив начин. Книгата е поддржана од Министерството за култура и е од вистинско значење за архивирањето на македонското културно наследство.

(Текстот е објавен во „Културен печат“ број 63, во новогодишниот број на печатеното издание на „Слободен печат“ на 31 декември 2020 – 3 јануари 2021)