Дали турбуленциите во авион се опасни? Краткиот одговор е не. Во поедноставена смисла, турбуленцијата е движење на воздухот низ кој лета авионот. Тежината на тие турбуленции зависи од масата на авионот, обемот, тежината, брзината или насоката во кои протокот на воздух се менува.

Првиот тип на турбуленција е механичка турбуленција дефинирана како прекин на протокот на воздух од препреки, како што се големи згради или ридови, а овој тип на турбуленции се однесува само на авиони кои летаат на помали височини. Следниот тип се орографски турбуленции, планински бранови, и како што сугерира името, се однесува на протокот на воздух околу планинските масиви, нешто слично на механичките турбуленции со пореметување на воздухот. Висините на планините предизвикуваат многу температурни промени и брзината и притисокот се менува при што воздухот предизвикува турбуленциите да бидат многу поголеми.

Контролата на летање денес успешно ги канализира потенцијалните проблеми од турбуленции, а пилотите се доста упатени во идентификувањето на овој феномен, па честопати самите иницираат промена на нивото на летот.

Конвективната турбуленција обично се јавува од грмотевици и вклучува и термални и надолни струи и овие работи се повторно попредвидливи преку временските извештаи и со помош на временските радари на авионите за да се избегнат грмотевици, но и областа околу грмотевиците и создавање дел од тие турбуленции. Не се сите турбуленции опасни, туку се категоризираат во неколку различни интензитети. Првата категорија вклучува благи турбуленции, а следните се умерени, кои заедно со благите турбуленции ги почувствувале огромното мнозинство патници, дури и оние кои патуваат поретко. За време на умерени турбуленции може да имате потешкотии при одење во авионот, со мало движење на предметите, додека авионот е под контрола. Следното ниво на интензитет е тешка турбуленција, иако ретко, тие се случуваат. Луѓето кои не носат сигурносен појас може да бидат сериозно повредени во овие ситуации.

Крајниот интензитет на сериозноста на турбуленциите се екстремните, кои се случуваат во епицентрите на урагани или навистина екстремни бури, кои се ситуации низ кои ретко поминува цивилен авион. Сите пилоти поминуваат низ обука за надминување на сериозни турбуленции, вклучително и намалување или зголемување на брзината на авионот.

Според последните податоци на статистиката за воздухопловство и авионски несреќи, во 2019 година имало 120 сериозни и 129 полесни повреди во светскиот воздушен сообраќај. Околу 60 луѓе годишно се повредуваат во турбуленции, а повеќето од овие повреди се удари на вратот, најчесто кога патниците не се врзани за седиштата.

Најголем дел од повредите им се случуваат на кабинскиот екипаж, тие се најранливи бидејќи многу ретко се врзуваат со ремени кога авионот поминува низ турбуленции.

Една од работите што им изгледа сосема „реална“ за патниците и лаиците поради стравот е дека турбуленциите можат да ги откорнат крилата на авионот, што е практично невозможно, бидејќи крилата на авионот се тестираат на стрес пред да бидат пуштени во производство и употреба.

Турбуленцијата е непријатна, но нема што да се грижите. Проблем е и фактот што повеќето патници не можат да утврдат дали се работи за турбуленции или има технички проблеми, па многу патници веруваат дека би било од помош доколку пилотите им дадат информации на своите патници.

Она што секогаш помага е едноставно да летате со некој до вас кој не се плаши од турбуленции. Ако, на пример, до вас е пензиониран пилот на авиокомпанија, неговата смиреност за време на она што го сметате за „силна турбуленција“ ќе ве натера да ги преиспитате вашите стравови и нивната валидност или ќе продолжите да летате со страв прашувајќи го вашиот придружник.