Иако дури 90 отсто од жените имаат целулит, тој сè уште не се прикажува како нормална и природна појава во популарната култура. Напротив – честопати се претставува како „недостаток“ што треба да се коригира, пишува „Саенс алерт“.

Иако е распространета и сосема безопасна појава, целулитот често се третира како проблем што треба да се реши. Ова особено се засилува со идеализираните, фотошопирани фотографии на модели и ѕвезди, кои креираат нереални стандарди за изгледот на кожата.

Што всушност е целулит?

Целулитот се јавува во делови на телото со повеќе поткожна маст, кога масното ткиво пробива низ сврзното ткиво под кожата, создавајќи нерамна површина. Тоа не е медицинска состојба, не предизвикува болка и не влијае врз здравјето. Но, поради општествениот притисок, кај многу жени влијае на самодовербата.

Човечката кожа има три слоја – епидермис, дермис и хиподермис – под кои се наоѓа мускулот. Влакнести ленти од сврзно ткиво го држат масното ткиво на место, а токму овие ленти се одговорни за појавата на дупчиња.

Индустријата за убавина и митот за „совршена кожа“

Со децении, индустријата за убавина го користи целулитот како начин за заработка. Особено пред летото, се појавуваат производи од сите видови – креми, серуми, додатоци во исхраната, па дури и уреди – сè со цел да се „избришат“ дупчињата од кожата.

Но, како што вели една анатомистка, најважното прашање не е „Дали овие производи делуваат?“, туку: „Зошто здрави женски тела воопшто се третираат како нешто што треба да се поправи?“.

Откако списанието „Вог“ го воведе терминот „целулит“ во англискиот јазик, започна долгорочна маркетиншка кампања насочена кон женските несигурности. Така се создаде илузија дека нормалните анатомски разлики се „маани“.

Дури и денес, славни личности како Кортни Кардашијан-Баркер промовираат производи кои наводно го намалуваат целулитот за 28 дена. Суплементот што таа го рекламира содржи мешавина од хијалуронска киселина, витамин Ц, хром и екстракт од француска диња. Научните истражувања засега се неубедливи, односно нема доволно докази дека ваквите состојки навистина можат значително да влијаат врз појавата на целулит.

А што е со кремите, таблетите и уредите?

Локалните креми често содржат кофеин, ретинол и билни екстракти, но не можат доволно длабоко да навлезат во кожата за да ја изменат структурата на масното и сврзното ткиво. Постојат инвазивни процедури, како ласерска терапија и акустична терапија, кои даваат подобри резултати, но се скапи, бараат повеќе третмани и носат одреден ризик.

Здравата исхрана, пиењето доволно вода и редовната физичка активност се најдобрите природни начини за подобрување на изгледот на кожата. Јакнењето на мускулите и намалувањето на телесната тежина може визуелно да го намали целулитот – но не и целосно да го елиминира.

Заклучоот е дека целулитот не бара третман. Целулитот е нормална анатомска карактеристика, а не болест. Индустријата само нè уверува дека мораме да се „лечиме“ за да се вклопиме во нереални стандарди.

Експертите советуваар да не верувате на гласните тврдења од козметичките брендови. Заштедете си ги парите и прифатете го сопственото тело такво какво што е!