И покрај зачудувачки раните успеси во нападите на Израел врз Иран, интензивното бомбардирање и одмаздата што се случија во последните денови покренуваат прашања за стратегијата за излез на Израел – како да се стави крај на овој конфликт, а воедно да се постигнат амбициозни цели, анализира Си-Ен-Ен.

Додека израелските воени авиони ги напаѓаат иранските воени и нуклеарни објекти, десетици Израелци се убиени или ранети во иранските одмазднички напади.

Во меѓувреме, САД, иако му помагаат на Израел да се одбрани од иранските ракетни напади, досега одбиваат да учествуваат во нападите врз Иран, принудувајќи го Израел да преиспита што реално можат да постигнат со своите воени напори.

„Крајот ќе биде дипломатски, а не воен“, изјави еден израелски извор за Си-Ен-Ен, додавајќи дека Израел сега се надева дека тековните воени операции ќе ја „ослабнат преговарачката позиција на Иран“ во сите идни нуклеарни разговори.

Истата логика – дека воената сила ќе го принуди противникот да направи отстапки – не успеа да го принуди Хамас во Газа да попушти. Сепак, самиот факт што нуклеарните преговори воопшто се споменуваат како можен исход укажува на промена во перспективата на Израел.

Од самиот почеток на нападот врз Иран минатата недела, Израел ги разјасни своите цели.

Како што изјави еден висок воен функционер за Си-Ен-Ен, намерата беше трајно да се отстранат „егзистенцијалните“ закани на Исламската Република – нејзините нуклеарни и балистички ракетни капацитети. И, како што додаде, нема временско ограничување за постигнување на таа цел.

Сепак, таа амбиција, која од самиот почеток во голема мера зависеше од вмешаноста на американската војска, сега се соочува со реалноста и неподготвеноста на Америка да биде вовлечена во уште една војна на Блискиот Исток.

Извори запознаени со ситуацијата изјавија за Си-Ен-Ен. дека Израел е во преговори со САД за зголемување на нивото на американско вклучување. Сепак, претседателот Доналд Трамп, барем јавно, останува неподготвен да ги вовлече САД во уште една војна на Блискиот Исток и продолжува да се дистанцира од насилството.

Американски функционер изјави за Си-Ен-Ен. дека Трамп го отфрлил израелскиот план за атентат врз врховниот лидер на Иран, ајатолахот Али Хамнеи, и дека американскиот претседател инсистира наместо да влегува во конфликтот, да посредува во неговото завршување.

„Иран и Израел треба да постигнат договор и тоа ќе се случи, исто како што јас постигнав договор меѓу Индија и Пакистан“, напиша Трамп на платформата Truth Social во неделата, осврнувајќи се на неговата неодамнешна интервенција за време на кратката конфронтација меѓу двете нуклеарни сили во Јужна Азија околу спорната територија Кашмир.

Но, за разлика од Индија и Пакистан, на Израел му е потребна американска воена помош, а не дипломатска иницијатива.

И покрај успехот на Израел – убивање на клучни нуклеарни научници и напад врз објекти за збогатување ураниум – траен удар врз нуклеарната програма на Иран останува надвор од можностите на Израел.

Некои од најважните објекти се наоѓаат длабоко под земја, како што е објектот за збогатување Фордо во северен Иран, кој е изграден во планина.

Без американска воена помош, вклучувајќи логистика и специјализирано оружје за разбивање бункери, капацитетите на Иран би можеле да преживеат дури и продолжено израелско бомбардирање, проценува Си-Ен-Ен.

Постои уште една слабост во стратегијата на Израел

Дури и ако секој објект биде уништен, тој би можел да биде обновен, бидејќи режимот има институционално знаење во областа на нуклеарната технологија. Покрај тоа, ако иранскиот режим ја преживее оваа офанзива, може со право да заклучи дека нуклеарното оружје, а не новиот договор, е неговата најдобра одбрана од идните напади.

Свесен за ова, израелскиот премиер Бенјамин Нетанјаху постојано ги повикува иранските граѓани да „дејствуваат, да се спротивстават“ и да ја соборат својата влада.

Но, интензивните кампањи за бомбардирање честопати ги обединуваат луѓето дури и околу најнепопуларните режими. Интервјуата спроведени од CNN во Иран сугерираат дека дури и долго угнетуваните Иранци сега се повеќе лути на Израел отколку на сопствените лидери.

Секако, помина помалку од една недела откако конфликтот почна да ескалира и многу работи сè уште можат да се променат.

Иранците би можеле да се кренат; преговорите за нуклеарната програма би можеле да се обноват; а претседателот Трамп можеби дури и ќе се предомисли.

Но, по којзнае кој пат, Израел е вовлечен во конфликтот без јасна стратегија за излез.

Неговата војна во Газа, започната во 2023 година по нападот на 7 октомври, имаше за цел уништување на Хамас и ослободување на сите заложници, но сè уште нема јасен план за тоа што следи.

Сега Израел се соочува со уште една опасна војна на исцрпување – без временска рамка и без јасен крај, заклучува анализата на Си-Ен-Ен..