Актерот Жарко Лаушевиќ по кратко и тешко боледување почина на 63-годишна возраст. Зад себе остави прекрасна и богата кариера, но и семејство – сопругата Анита и децата Душан, Асја и Јана.

За својот живот тој ги напишал автобиографските книги „Падре, идиот!“, „Втората книга“, „Годината поминува, денот никогаш: Дневникот на еден затвореник“ и „Сè поминува дури и доживотнa“.

Во последната книга се наоѓа еден особено потресен дел, односно писмото кое Лаушевиќ ѝ го напишал на сопругата Анита од затвор, пишуваат српските медиуми.

Писмото на Жарко Лаушевиќ го пренесуваме во целост:

„Ангелу мој предобар, мојата Анита!

Сè уште сум тука и ќе те сакам како куче, лојално, без да земам храна од туѓи раце. Низ маглата на третото декемвриско утро, низ некоја неразбирлива карактеристика на земјината кора, низ нејзиниот голем мозок, исто како оној „Је*итер“ Милиќ од Мачва, допирам до твоето подножје.

И ќе лежам таму, како куче, додека не ме избркаш како куче, или не ми дадеш малку нежност, надмено како куче. Ако го фатат ова писмо, немојте да се чудите ако го добиете следното од одгледувачницата. Да, се допрев вчера. Со тебе. Морав. Знаеш како е… не знаеш. Ме буди, ме носи некаде, ме прави маж. И се чини дека сум, но не сум.

Ме буди и ме води, но пак ме враќа, но грешната рака ме потсетува на тебе. Раката што убива, што пишува и чека. Без рима…

Само осамен орга*ам… и срамен.

Затвореник не е она што обичниот, неинформиран свет има идеја за неа – неколку години поминати зад решетки, без право да се види со семејството, без право на каква било радост, без право на каква било удобност и приватност.

Тоа не е.

Тоа е најголемиот шок за сите што пристигнале овде.

Тоа е заробеништво – потрага среде ноќ, прекинат проток на топла вода по твоето тело со сапуница, украдено писмо, одземена рачна работа, ароганција и негрижа на полуписмена секретарка, која некаде го изгубила твоето барање, бидејќи синоќа ја имаше истата очајна борба со доцното враќање во креветот, бракот и алкохолот. Затвор е кога ќе ти ја прекинат посетата, од ведро небо, затоа што се огласи некој аларм, затвор е кога ти држат телеграма за која веќе пишуваат весниците, а ти не ја прими, затвор е кога си славен, па толку многу ја спомнуваат мајка ти…“

Инаку, во текот на целиот ден, покрај семејството и пријателите, од легендарниот актер се збогуваат и многу познати личности како, Милан Раониќ, Светислав Гончиќ, Бранислав Лечиќ, Никола Роквиќ, Маја Николиќ…

Со потресни зборови од Лаушевиќ се прости и актерот Милан Мариќ, кој играше во серијата „Падот“, по мотивите на книгата на починатиот актер.