Финците не се најбогатите во светот, не се најдолговечни и најздрави, прекумерно пијат и немаат најдобар социјален систем, но неодамна беа прогласени за најсреќна нација во светот, шести пат во низа.

Социолози и психолози развија низа теории за да објаснат зошто нордијците доминираат на листата најсреќни нации, наведувајќи низа можни фактори – од нискиот јаз во еднаквоста до времето поминато во природа. Но, како клучен показател се издвојува и нивната скромност и, пред сѐ, реалните очекувања.

Професорот по социологија Јука Саволаинен како клучен фактор го спомнува „културната ориентација што поставува реални ограничувања на дефинирањето што е тоа добар живот“. Професорот, со други зборови, укажува дека Финците се најсреќни едноставно поради тоа што нивните очекувања се високи и реални, а не се нереално високи или ниски, како меѓу другите култури.

Психолозите не им препорачуваат на луѓето да ги скротат своите очекувања за да бидат посреќни. Напротив, тие укажуваат дека високите очекувања се важни, бидејќи ги мотивираат луѓето да сонуваат и да настојуваат да ги остварат своите соништа.

– Преку процесот на ментални контрасти создаваме судови за нашите очекувања за иднината и решаваме кои соништа можеме реално да се обидеме да ги оствариме, а кои да останат само соништа. Можеби, на пример, си замислувате како живеете со многу пријатели. Ако сонувате за пријатели, а се чувствувате тажни зашто сте сами дома, менталниот контраст ви помага да го идентификувате својот сон, да ги предвидите можните препреки, да планирате како да ги надминете и да стекнете пријатели, на пример да се придружите на некој клуб – објаснува Јоланта Бурк, психолог на Центарот за позитивни здравствени науки во Ирска.

Кога се реални, високите очекувања се мотив за промени и го креваат оптимизмот, а ниските го ограничуваат капацитетот и често пати водат кон чувства на беспомошност или очај. И нереално превисоките очекувања имаат негативни последици. Неспособноста да бидат остварени обично водат кон фрустрации и кон анксиозност.

– Секој од нас има креирано идеална верзија од нашите животи. Некои стремежи стануваат цели, а други остануваат желби што никогаш нема да се остварат. Луѓето честопати се откажуваат од високите очекувања зашто настојуваат да се заштитат од разочарување, а од друга страна учењето како да се справуваме со емоциите кога ќе нѐ удрат тага и фрустрации, ни помага полесно да ги надминеме – вели Бурк.

Затоа таа тврди дека Финците се сметаат за најсреќна нација ниту поради превисоките ниту поради прениските очекувања, туку поради способноста да ги разграничат реалните очекувања од соништата и упорноста во настојувањето да ги остварат.