Презаситеност од политика и празни ветувања, незадоволство, страв јавно да се заземе став или пак расчекор меѓу партиските политики и решавањето на суштинските проблеми на граѓаните дополнето со сиромашната политичка понуда. Многу дилеми отвораат најновите показатели, бројки и анкети, кои укажуваат дека мнозинството македонски граѓани се неопределени, односно немаат изградено став за кој политичар би гласале/веруваат или уште поконкретно не би гласале за ниту една партија или лидер во моментов.

Бројката на неопределените гласачи континуирано се зголемува на сметка на падот на популарноста и рејтингот на политичките структури. Ова меѓудругото се наведува во последната анкета објавена на ИРИ изготвена за потребите на институтот „Брима“. Во своето истражување Институтот информира дека дури 42 отсто од граѓаните не им веруваат на политичарите односно не ја даваат поддршка никому од политичките партии на домашната политичка сцена.

Анкетата меѓудругото покажа дека од март 2021 година до мај 2023 година кај граѓаните има неверојатно зголемување на недовербата односно незаинтерисираноста кон политичарите за 29 отсто, освен со исклучок кај лидерот на ДУИ Али Ахмети за кого испитаниците минимално го подобриле своето мислење околу неговата популарност и довербата кон неговите ставови и политики.

За некои аналитичари, тоа е аларм за можен тивок бојкот на следните избори, за игнорирање на забревтаните партиски машинерии, чија главна преокупација е како да се оцрни политичкиот противник.

Дел пак, сметаат дека граѓаните изгубија надеж оти политичарите може да им го подобрат животот, па паралелно со зголемувањето на процентот на неопределени, се намалува критичната маса, така што и ретките штрајкови и протести, главно, се поттикнуваат од партиските централи.

Политичкиот аналитичар Алберт Муслиу за „Слободен печат“ коментира дека падот на довербата на граѓаните во партиите односно политичарите не е новина и таа влече корени од минатото уште во раните 90-ти, години.

– Падот на довербата кон политичарите од страна на електоратот не е никаква новина. Тивок бојкот во земјава ни се случува во пракса уште од 90 години и нашето осамостојување. Ни се случува тивко отфрлање на изборните процеси од страна на луѓето во земјава за што пак виновни за таа состојба се и самите политичари односно лидерите на партиите. Проблемот според мене пред сè е во наративот на партиите особено оној кој се применува меѓу СДСМ и ВМРО-ДПМНЕ. Политиките кои ги применуваат овие две партии од македонскиот политички блок им прави на луѓето одбивност и ги тера на бојкот кон, политичарите, партиите и општо кон државата од една проста причина што на луѓето им е дојдено преку нос од дневните обвинувања и нерешавањето на прашањата кои го мачат обичниот граѓанин – посочува Муслиу.

Муслиу зголемувањето на популарноста односно довербата на граѓаните кон Али Ахмети и неговата партија во последните анкети на ИРИ ја согледува токму преку принема на пацифизирани политики од страна на лидерот на интегративците.

Политикологот Милан Стефаноски, пак, тврди дека трендот на опаѓање на довербата на македонските гласачи во главните политички играчи се должи на последователните разочарувања од неисполнување на ветеното на изборите кон електоратот. Стефаноски вели дека како општество се наоѓаме во голема политичка криза, која трае подолг период, а по дефиниција во науката кога општеството е во криза, на власт испливуваат секогаш нови крајно леви или крајно десни политички играчи.

– Можеби една од главните причини за политичката пасивност е тоа што не се решаваат основните проблеми на граѓаните, без разлика која политичка гарнитура е на власт. Тоа е цел еден процес и сѐ додека во државата има слаба економска состојба, меѓу граѓаните ќе расте незадоволството од партиите и од политичките лидери и челници – додава тој.