Речиси истиот ден кога беше убиен Жељко Ражнатовиќ Аркан, на 15 јануари 2000 година, цело српското подземје се упати да му оддадае почит. И пријатели и непријатели, за да се отстрани сомнежот дека имаат некаква врска со тоа злосторство. Одбројувањето започна и не требао многу да започне масакр како никогаш дотогаш.

Стара приказна во подземјето е дека убиецот дава и некролог, понекогаш и најголем, па почитта и последното збогување со „командантот“ не им помогна на многумина. Во следните три месеци, на улиците на Белград се случи невиден масакр, а луѓе чии имиња само се шепотеа на улица беа убиени- пишува Нова.рс.

Дали тоа навистина е одмазда за убиството на Жељко Ражнатовиќ Аркан или изговор да се елиминира конкуренцијата и да се заземе нарко пазарот, веројатно никогаш нема веродостојно да се утврди.

Првото позвучно име „падна“ на 13 февруари 2000 година во Земун, кога беше убиен Мирко Томиќ или Мирко Босанац. За неговото убиство се обвинуваат членовите на Земунскиот клан, но до денес останува нејасно дали го убиле својот „сосед“ од одмазда или од личен интерес, бидејќи биле во конфликт со него.
Томиќ на 13 февруари возел „голф“ на булеварот Никола Тесла во Нов Белград од правец на Земун, кога му пришол автомобил со напаѓачи. Кога го стигнале Томиќ, ги отвориле прозорците и пукале, а исчезнале.

Во автомобилот на убиениот Томиќ била пронајдена голема сума на тогашни германски марки и динари, но се зборувало дека тој е љубител на коцкање и дека трошел големи суми пари на „зелена маса“.
Уште позвучно име „паднало“ на 25 февруари. Тоа е Радослав Трлајиќ, познат како Бата Трлаја. За разлика од повеќето протагонисти од тоа време, тој не влегувал во криминал за пари, туку за авантура. Неговата ликвидација била брутална и непромислена, но и добро испланирана, бидејќи го чекале неколку екипи на џелати бидејќи на Бата Трлаја не му било дозволено да го преживее нападот.

Убиен е во „неговото маало“ во блоковите на Нови Београд. Бидејќи Трлаја наводно работел со дрога, сосема е можно примарниот мотив всушност е да се преземе пазарот. По убиството полицијата го пребарала теренот и пронашла две автоматски пушки од кои се пукало кон Трлаја. Подоцна полицијата го пронашла „аудито“ што го користеле напаѓачите и во него трета автоматска пушка.

Неколку години подоцна, во судницата на Специјалниот суд во улицата Устаничка, во текот на постапката против членовите на Земунскиот клан, сведокот Дејан Миленковиќ Багзи потврди дека земунчани стојат зад ликвидацијата на Лаиновиќ.

Следен е Зоран Давидовиќ Ќанда, член на групата Миљаковиќ на чело со Зоран Ускоковиќ Сколе. Ќанда бил познат и како момче со кое тогаш излегувала пејачката Јелена Карлеуша.
Можеби најголемиот „играч“ кој загинал во првиот напад на „одмазда“ за Аркан бил Зоран Ускоковиќ Сколе, кој е осомничен дека е еден од организаторите на атентатот во „Интерконтинентал“. Првиот обид за негово убиство е направен на 25 април, кога во влезот на зградата во која живеел бил активиран експлозив, бидејќи пред тоа некој го повикал Сколе да слезе.

Детонацијата го уништила влезот и оштетила дури шест стана лоцирани во вертикалата каде била поставена бомбата, но Сколе останал неповреден. Бил убиен два дена подоцна.

Едно сепак е речиси сигурно, ниту убиството на Аркан, ниту одмаздата за смртта на Аркан не можела да се изврши без, барем премолчено, дозвола од луѓе од тогашниот највисок државен врв.