Македонската музика повеќе од две децении е побогата со еден нов современ звук во исто време поткрепен со големината и важноста на традиционалната музика од една страна и новата свежа музика на 21 век од друга. Групата Љубојна е заслужна за овој спој на музика која ги буди заборавените ритми и мелодии на традиционалната македонска музика, претворајќи ја во популарна, широко прифатена форма која ја препознаваат сите од најмлади до најстари. Вера Милошевска-Јосифовска или како што сите ја препознаваме Вера Љубојна, пејачката со кадифен глас, беше гостинка во утринската емисија „Слободен печат“ за да ни ја раскаже својата лична приказна за тоа каков бил патот од првата детска љубов кон музиката до тоа што е денес, препознатлива пејачка фигура која го запозна светот со нашата музика.

– Вербата е силна карактеристика од мојот карактер, вербата во некоја замисла, во нешто, коешто сметам дека има големо значење за мене и тогаш навистина не отстапувам. И ден денес не отстапувам, односно би направила отстапка во името на нешто поголемо, но секогаш чекорам со многу вера, цврсто напред кон тоа што верувам дека треба да се случи, бидејќи има некакво големо значење. Пеев во хор уште од многу мала и имав желба некако да влезам во сферите на македонската музика, која беше сосема заборавена, беше буквално на маргините, ние немавме некоја свежа меморија за македонската музика во времето кога растевме. Ние бевме многу „бетонски деца“, многу урбано растевме, во еден период „ни ваму ни таму“ и имаше потреба, јас имав потреба да навлезам во тоа богатство. Многу возбудливи беа моите утра кога се будев со Радио 2, каде редовно слушав македонска музика во изведба на народниот оркестар. Имаше нешто волшебно во тоа и истовремено нешто многу далечно, се крие огромно богатство, а ние не знаеме каде е и уште помалку можеме да го обистиниме во нашето секојдневие, бидејќи некако беше незгодно, срамота беше да бидеш тинејџер и да сакаш македонска народна музика. Тогаш ги сретнав некои од членовите на оркестарот „Пеце Атанасовски“, тие беа ученици на Пеце Атанасовски, тој го остави тоа во наследство, остави неколку ученици кои продолжија и оформија оркестар и бараа девојки за пејачка група. Тука влетав јас со уште неколку девојки од хорот на Запро Запров – раскажа Вера за нејзините почетоци во традиционалната македонска музика.

Зборувајќи за македонската музика Вера секогаш тргнува од своето лично чувство, своето поимање на музиката како потреба да се разбере суштината и порака која ни ја оставиле нашите предци, кои твореле и создавале на ова тло, оставајќи огромно богатство на звук и ритам длабоко втемелени во сите нас.

– Во тоа време се подзаборави зошто всушност работат културно уметничките друштва и некако се загуби нивната смисла за нас, кои баравме многу повеќе и баравме многу подлабоко. Ние баравме тајни, да откриеме зошто е оваа музика толку торжествена, нас не нè интересираа само романтични теми и пристап „ова е убаво“, нас нè интересираше зошто во ова убавото има едно „грдо“ за да го потенцира тоа. Всушност тоа не е грдо, но морам да го назначам тој контраст, нас нè интересираше што е тоа „рапавото“, што го прави другото „мазно“. Каков е тој дизајн на звук што нашиот народ го создавал и тоа беше многу големо и интересно откритие. Тоа беше нашиот жар, порив, не беше тоа позерство, за нас музиката не беше „дојди насмеј се, дотерај се убаво во носија и оди си“. Ние доаѓавме природно на сцена, немавме најидеално одбрани парчиња, но сè тоа беше складно, сè имаше смисла, многу живот и зеленило во нашата музика – вели Вера.

-Тоа што е интересно е како ја откриваш музиката во себе, тоа е најважно од сè за секој млад човек, кој сака да се занимава со музика. Не се занимаваш со музика затоа што тоа е нешто убаво, симпатично, згодно, туку се занимаваш само ако навистина имаш некој порив за тоа и тоа е посилно од сè. Тоа беше мојата водилка да одлучам да продолжам на студии по етнологија и антропологија. Љубојна е навистина една идеја за музика, така почна, така остана, така се развива и ако ги преслушате сите наши албуми, кога ќе ме прашаат што има ново, ново има за вас 13 албуми, гарантирам не сте ги чуле. Таму има многу разновидна музика, има филхармониска, има чалгиско ревијална, оркестарска, има лимен оркестар, има сосема радиски звук, има меѓу поп, рок и слично, има повеќе различен бекграунд, поезијата на Петре М Андреевски, има многу музика интересна за слушање – изјави Вера за „Слободен печат“.

Целиот разговор со Вера Љубојна можете да го погледнете на следниот линк: