Завршува уште една сезона на берба на грозје. Лозарите, како и секогаш се жалат за цената на грозјето, винарниците пак упатуваат критики за дел од производителите, за кои велат дека не ги запазуваат стандардите. Во Македонија има потенцијал за лозарство и за поквалитени вина, но главен проблем е расцепканоста на лозовите насади и примената на стандардите, оценува Елена Младеновска Јеленковиќ, извршен директор на Здружението „Вина на Македонија“.

– Централното прашање е кои се вистинските лозари. За жал, најголем дел од лозарите имаат мали површини, а вистинските лозари пак, не ја добиваат вистинската поддршка од државата. Она на што треба да се работи во наредниот период е да има окрупнување на лозовите насади за да имаме поголема продуктивност, поголем квалитет и пониски цени. Кога имате раситнети локации, тракторот треба да го пратите на една нива, па на друга, па на трета, а со тоа самиот процес е поскап. Таму каде што е окрупнето земјиштето успешно може да се реализира и машинска берба. Дополнителен проблем е што не може да се најдат и берачи. Проблем е и што лозарите пуштаат големи количества на вода, со тоа грозјето повеќе тежи, но губи на квалитет- вели Младеновска Јеленковиќ.

Таа објаснува дека 85 отсто од македонското вино се извезува и тоа во 40 земји во светот. Најмногу се прави извоз на наливно вино во Германија, а традиционално се извезува во земјите од поранешна Југославија. Повеќе винарници прават извоз и во Кина и во САД.

– Во светот се бараат нови вкусови. На светските пазари можеме да влеземе со жилавка, смедеревка, темјаника и со вранецо, меѓутоа битката на странски пазари е тешка – вели Младеновска Јеленковиќ.

Таа потенцира дека во наредниот период треба да се работи на што поголемо производство на вино во шишиња, место да се извезуват наливни вина.

Во продолжение погледајте го целото видео-интервју: