Во матниот Вардар во Скопје има сѐ, од галии и жални врби, до фонтани, скулптури и израснати треви. За скопјани ништо не е невообичаено и за изненадување, ниту ѓубрето кое си плови низ реката, па така ниту пластичното столче кое некако си го нашло патот на диво формираното островче среде реката.

Можеби столчето го донел некој од рибарите кој се обидуваат да уловат риби кои сѐ уште преживуваат во загадените води. Во нашето Скопје сѐ е можно. Па така сега тоа стои во зеленилото, во близина на цевките кои, за оние кои не знаат, всушност се фонтани или водоскоци.

Скопјани не ги зачудува повеќе никаква грда глетка. Веројатно би биле изненадени само доколку некој навистина се погрижи да ја исчисти реката и градот.