Американскиот стартап „Маратон Фјужн“ тврди дека може да претвори жива во злато користејќи процес на нуклеарна трансмутација во фузиски реактор.
Теоретски, тој процес би можел да произведе околу 5.000 килограми злато годишно по гигават произведена електрична енергија, но сè уште не е експериментално потврдено. Иако идејата звучи ветувачки, предизвиците како што се радиоактивните изотопи и сложеноста на технологијата за фузија сè уште ја спречуваат комерцијалната примена- пишува Бизпортал.рс.

Според „Фајненшл тајмс“, „Маратон Фјужн“ со седиште во Сан Франциско вели дека истиот процес што еден ден би можел да обезбеди неограничен извор на чиста енергија би можел да се користи за буквална алхемија. Според трудот кој сè уште не е рецензиран, нуклеарната трансмутација, процесот во кој еден елемент или изотоп се трансформира во друг со отстранување на протон од неговото јадро, може да се користи за синтетизирање на златни честички.

„Изгледа одлично на хартија, а сите со кои разговарав досега за тоа се сè уште заинтригирани и возбудени“, изјави за „Фајненшл тајмс“ Ахмед Диало, физичар во Министерството за енергетика на САД, кој ја прегледа студијата.

Во текот на изминатите три години, „Маратон Фјужн“ собра речиси 6 милиони долари од приватни инвеститори и 4 милиони долари владина поддршка, фокусирајќи се на зголемување на ефикасноста на системите за фузија. Сепак, концептот за имитирање на условите во јадрото на сонцето за да се произведе нето позитивна количина на енергија е сè уште многу тешко да се постигне, и покрај децениите истражување.

Научниците штотуку почнуваат да ја достигнуваат точката каде што реактори за фузија произведуваат повеќе енергија отколку што е потребно за да се одржат, а дополнителен предизвик е скалирањето на тие системи, со оглед на тешкотијата во контролирањето на екстремно енергичната и нестабилна плазма во многу сложените реактори.

Порано оваа година, „Маратон Фјужн“ се фокусираше на нуклеарна трансмутација, предлагајќи да се воведе изотопот на жива Hg-198 во фузиски реактор за да се претвори во Hg-197. Ова се прави со класични фузиски горива како литиум и водородни изотопи. Сепак, се појавува интересен нуспроизвод: Hg-197 е нестабилен изотоп кој спонтано се распаѓа во злато-197, стабилната форма на злато.

Иако процесот сè уште не е докажан, лидерите на стартапот веќе размислуваат за огромни приходи или, како што велат, „златни прачки“. Техничкиот директор Адам Рутковски и извршниот директор Кајл Шилер тврдат дека би било можно да се произведат дури 5.000 килограми злато годишно по гигават произведена електрична енергија без да се намали вкупното производство на електрична енергија.

– Клучниот увид е дека оваа серија брзи неутронски реакции може да произведе големи количини злато, а воедно да ги задоволи барањата на циклусот на гориво на системот – рече Рутковски.

Секако, работите не се толку едноставни. Некои други изотопи на злато произведени за време на процесот би можеле да бидат радиоактивни, што значи дека златните прачки би морале да се чуваат дури 14 до 18 години пред да бидат безбедни за употреба.

И покрај порастот на бројот на нови стартапи за фузија кои привлекуваат милијарди долари инвестиции за развој на одржливи извори на енергија, основниот концепт за производство на електрична енергија со фузија на атоми сè уште не е комерцијално одржлив.

Затоа амбициите на Рутковски и Шилер да се збогатат од производство на злато сè уште изгледаат повеќе како идеја отколку како реалност.