Во надворешната политика на американскиот претседател Доналд Трамп, Израел долго време изгледаше како исклучок – земја која добива поддршка дури и кога нејзините политики не се во согласност со американските интереси или преференциите на претседателот и неговата политика „Америка на прво место“. Но, постојат растечки знаци дека ова би можело да се промени, анализира „Форин полиси“.

Израел има бројни поддржувачи во внатрешниот круг на Трамп, вклучувајќи го државниот секретар на САД, Марко Рубио, пратеникот за Блискиот Исток, Стив Виткоф, и амбасадорот во Израел, Мајк Хакаби. Израелскиот премиер Бенјамин Нетанјаху успешно му ласка на Трамп со години – од именување населба по него до јавно фалење на неговите одлуки.

Тој има поддршка и во републиканскиот Конгрес и во медиумите пријателски настроени кон Трамп, како што се „Фокс њуз“ и „Њузмакс“. Таа комбинација го наведе Трамп да се придружи на обидот на Израел да ја уништи нуклеарната програма на Иран ова лето.

Ризикот од полукружен пресврт

Но, Трамп е познат по своите ненадејни полукружни пресврти. Блиски сојузници како Канада, Германија и Велика Британија исто така беа цел на неговите критики. По години фалење и потценување на Москва и Владимир Путин, тој сега отворено ги критикува и бара од Украина да ја врати целата своја територија.

Разликите меѓу американската и израелската политика на Блискиот Исток се веќе видливи. Вашингтон постигна посебен договор со Хутите во Јемен и покрај нивните напади врз Израел, додека во Сирија Трамп се приближи до претседателот Ахмед ал-Шариа, кого Израел продолжува да го напаѓа.

Газа е потенцијално најголемото жариште. Трамп сака договор со кој Хамас ќе ослободи заложници, додека Нетанјаху инсистира на целосно уништување на Хамас – цел што е тешко да се постигне. Трамп во четвртокот изјави дека нема да дозволи Израел да го анектира Западниот Брег и објави план на САД за Газа што вклучува чекори кон палестинска државност.

Трамп бара победници

Трамп ги сака победниците, и додека израелските напади врз Иран ја зајакнаа неговата поддршка, долготрајната војна во Газа што произведува хуманитарна катастрофа би можела да се врати како бумеранг. Според американските медиуми, тој бил бесен на Нетанјаху поради неодамнешниот израелски напад врз Катар, сојузник каде што се стационирани американски трупи.

Трамп не се двоумеше да го покаже својот личен гнев кон израелскиот премиер – откако Нетанјаху му честиташе на Џо Бајден за неговата победа во 2020 година, Трамп го обвини за нелојалност и го проколна во едно интервју.

И додека републиканскиот естаблишмент останува силно произраелски, во рамките на движењето MAGA на Трамп, ставовите се поподелени. Конгресменката Марџори Тејлор Грин ги нарече акциите на Израел во Газа „геноцид“, а конзервативниот коментатор Такер Карлсон предложи САД „да го остават Израел сам да ги води своите битки“.

Намалената поддршка е сериозен удар за Израел

Поддршката за Израел веќе опаѓа кај помладите Американци – помалку од 10 проценти од оние под 34 години имаат позитивен став за Нетанјаху и политиката на Израел во Газа.

Аналитичарите веруваат дека „вртењето на грбот“ од страна на Трамп би значело намалена поддршка, јавна критика и трансакциско пазарење, наместо целосно распаѓање. Останува малку веројатно дека САД ќе ја прекинат соработката со разузнавањето или продажбата на оружје на Израел. Нетанјаху, од друга страна, тврди дека Израел би сакал да остане изолиран отколку да се согласи на безбедносни отстапки.

Сепак, самата можност Вашингтон да ја ослабне поддршката за својот најблизок сојузник на Блискиот Исток би била сериозен удар за израелската дипломатија и безбедност. Во регион каде што кредибилитетот е клучна валута, заканата од делумно повлекување на САД би можела да го чини Израел колку и самиот крај на поддршката.