Таткото на убиената Вања Ѓорчевска Александар, денеска сведочи пред судот каде е обвинет за помагање при грабнувањето на неговото дете. Тој негира вмешаност, тврди дека другите обвинети ниту ги познава, ниту може да ги гледа во судница и затоа поголемиот дел од судењата ги поминува со затворени очи. Тој се дистанцираше комплетно од останатите четворица обвинети Љупчо Палевски, Велибор Манев, Влатко Кешишев и Боре Видевски. Рече дека во саботата пред грабнувањето на Вања, таа била кај него на ручек заедно со сестра ѝ Миња.

Во саботата беа кај мене на ручек. Сакаа да излезат со друштво. Ги разнесував со кола. Вања ја однесов во Дајмонд, а Миња кај Католичка црква, а оттаму во Сити мол. Миња ми кажа на шега: „Ти и мама сте ни како Убер драјвери“. И се јавив на Вања и ми рекоа и нив да ги однесам во Сити мол. Имаа време за излегување до 22 часот. На апликацијата видов дека Вања тргнала пешки, но ѝ снемало батерија и тргале пешки кон дома со другарката. Зорица ме замоли и попат да ѝ купам цигари кога ќе ја земам Миња. Се договиривме да се најдеме кај Силбо и да ја испратам до дома. Во неделата децата беа кај Зорица а јас кај мајка ми, сигурно се слушавме на платформата Дискорд во која беше и мојот внук. Миња попладнето излезе, ги испратила другарките и ми рече да ја земам. И предложив да вклучи камера и да се движи додека разговараме и додека не дојдам по неа, рече Ѓорчевски.

За денот кога исчезна Вања, тој рече дека утрото кога дознал „се случило лудило“.

Се случи лудило. Ми се јави Зорица растревожена. Сашко ја нема Вања, ми рече. Веднаш почнав да се облекувам и се најдовме долу. Уште пред да се симнам ја отворив апликацијата и видов дека гугл ја евидентирал кај Хаус гарден на Партизанска и знаев дека нешто не е во ред. Беше офлајн. Зорица ме праша дали да пријавиуваме во полиција. И реков апсолутно. На колешката и рече да објави слика од Зорица и да објави на социјалните мрежи. Со возилото влеговме во уличките кај Партизанска, каде што телефонот последен пат емитувал сигнал. Забележав една напуштена куќа и влегов да ја пребарам. Ни се јавија од полиција за да дадеме изјава кај мене пред зграда. Ги прашав дали пратиле екипи на местото каде Вања беше евидентирана и тогаш Зорица ми рече дека часот по физичко им се поклопува и оти Миња ќе примети оти Вања ја нема и реши да оди на училиште и да и соопшти. Ми се вртеа безброј сценарија, дека некој ја удрил со кола и ја однел во болница, рече Ѓорчевски.

Опишувајќи го односот со своите деца, објаснуваше дека имале хармоничен и добар однос, полн со љубов.

-Односот со моите деца беше љубов на прв поглед, посебно за Вања. Ги чував, ги хранев, си играв со нив. Секогаш знаев каде се. Кога потпораснаа ги следевме со Зорица на „гугл мапс“. Иако, тие ако сакаа да сменат локација, не известуваа. Беа ангели, рече Ѓорчевски.

Тој рече дека за Љупчо Палевски првпат слушнал во полициска станица, кога бил распрашуван за него од полицијата и дека нема никаква врска со него, ниту со останатите обвинети.

-Психички не сум сигурен колку сум подготвен, но чувствувам обврска и сакам да дадам исказ. На почетокот на судењето кажав дека ќе дадам од неколку главни причини, пред сѐ заради Вања, поради тоа што во текот на истрагата и тука во судницата, беа изнесени ноторни невистини во врска со нејзе ѝ сакам да ѝ порачам дека тато е истиот тој човек кој што последен пат го виде викендот пред 4 декември и оттогаш навака претставуван сум во екстремно спротивно светло од она што сум. Решив да ги поттиснам емоциите за да можам да го дадам овој исказ, да соберам сила, храброст и поради сите оние кои што ме познаваат и страдаат заедно со мене, но и поради сите оние кои што не ме познаваат, да ја кажам мојата страна на вистината, мојата приказна, дека немам апсолутно никаква инволвираност со овие луѓе од чии искази во текот на постапката приметивме дека не чувствуваат ниту вина, ниту покајание. Приметив дека демонстрираат гнев и разочарување од т.н. „цар“, изјави Ѓорчевски.

Ѓорчевски, рече дека за себе смета дека дал голем придонес во истрагата и дека ако не биле фатени, ако не биле сопрени групата на Палевски, тогаш не верува дека ќе престанеле со планираните дејствија.

-Одново и одново, со секое рочиште слушам што му правеле на моето дете. Кој имал задача да ја грабне и да ја врзува, ја трескале по гепеци, ја ставале во вреќи, психички ѝ вршеле тортури, се обидувале да ги замачкаат доказите како и за првото убиство на велешанецот Панче и да успееле во тоа Господ знае уште колку убиства и киднапирања ќе спровеле. За себе сметам дека дадов голем придонес во истрагата во која како соучесници беа контактите на Гоце Трајковски од полиција и од Сејф Сити. Ќе повторам, ако не беа фатени, ако не беа сопрени, не приметив дека кај нив има вина и покајание и дека ќе престанеле со планираните дејствија – изјави Ѓорчевски.

Ѓорчевски одговарајќи на прашањата на својот адвокат Владимир Туфегџиќ дали бил нарко зависник одговори дека тоа било во краток период од 1993 до 1995 година. Побарал помош од семејството, не било тајна. Сам нашол клиника за детоксификација во Турција и се рехабилитирал.

– Мојата генерација ја зафати епидемија од нарко зависност. Не се гордеам со тоа, но побарав помош од семејството иако тоа се гледаше. Се детоксифицирав на клиника во Турција, имав разбирање од работодавците. Имав девојка и живот на кој му се вратив. Оттогаш не сум имал контакт со нарко супстанци. Прво вработување на неодредено ми беше во Фершпед па во Кометал. Кога се родија дечињата, Вања бараше 24 часовен ангажман. Се обидовме да најдеме жена за чување, но не беше успешно. Бидејќи Зорица имаше поголема плата одличивме јас да дадам отказ и да ги чувам децата, одговори Ѓорчевски.

Запрашан дали имал долгови, тој одговори негативно.

Не, можеби само кога бев нарко зависник. И да сум имал веднаш сум ги враќал. Скромен човек сум, не сум познат како трошаџија.

За Палевски, Ѓорчевски тврди дека не го знае.

-Знаев само дека пред години, се крена врева околу објектот „Тифани“ во чија близина живеев јас, не го знаев како Палевски, туку како „Упа“, како што му беше фирмата. Само сум слушнал за него, не го познавам. За Палевски дознав вечерта кога ме задржаа во полициска станица. За останатите имињата ми беа кажани во воведниот збор на обвинителката Жаклина и нив и ден денеска ги мешам, одговори таткото на убиената Вања.

Додаде и дека немал долгови, а отказ си дал на први март односно 9 месеци пред грабнувањето на неговата ќерка.

Полицијата го убедувала таткото на Вања дека таа била регрутирана во ИСИС