Министерството за животна средина денеска во Свети Николе ја презентира Студијата за оценка на влијанието врз животната средина на системот за управување со отпад кој ќе опслужува два региона, Источниот и Североиосточниот, за кои централната фабрика за преработка ќе биде изградена во Свети Николе.

Според Студијата, предложениот систем ќе опслужува население од околу 370.000 луѓе, со генерирано количество отпад од 112.094 тони годишно.

– Собирањето на отпадот ќе се врши со примена на систем од две корпи, корпа за сува фракција за рециклибилен отпад и корпа за мокра фракција за мешан отпад. Градинарскиот отпад ќе се собира одделно и ќе се носи на компостирање. Отпадот ќе се собира на општинско ниво и ќе се транспортира на понатамошен третман. Системот ќе се состои од шест локални постројки за управување со отпад (ЛПУО) во Берово, М. Каменица, Виница, Штип, Ранковце и Куманово. Секоја ЛПУО ќе се состои од претоварна станица, мала постројка за компостирање и собирен центар (зелена точка) за собирање на останатите и посебните текови отпад од граѓаните. Откако отпадот ќе се достави до ЛПУО, мешаниот отпад ќе оди на преса (компактирање) додека рециклибилниот (метал, пластика, хартија/картон и стакло) ќе оди на примарно класифицирање и сортирање – се вели во Студијата за оценка на влијание врз животната средина.

Компресираниот отпад понатаму ќе се транспортира до Централната постројка за управување со отпад (ЦПУО) која е предложено да биде лоцирана во општина Свети Никола во зоната на Мечкуевци -Арбашанци.

– ЦПУО ќе се состои од постројка за третман (МБТ/био-стабилизација), постројка за преработка на материјалите (МРФ), мала постројка за компостирање и нова санитарна депонија – прецизира докуметот.

Областа на проектот го опфаќа северо-источниот дел на Македонија, односно двата административни региони, Источниот и Североисточниот и општината Свети Николе. Источниот регион вклучува 11 општини и опфаќа површина од 3.537 квадратни километри. Североисточниот регион вклучува 6 општини и опфаќа површина од 6.359 квадратни километри, односно двата региона опфаќаат околу 25 проценти од територијата на државата.

Во Студијата детаљно се опишани процесите за селекција и преработка на отпадот , како и мерките што ќе се превземат за заштита на околината при различни сценарија.

На пример, во Берово, Македонска Каменица и Ранковце ќе има директна претоварна станица со мобилна преса, а во Виница, Штип и Куманово ќе има стационарна преса. Секоја претоварна станица ќе се состои од ограда и влезна порта, колска вага, мерна влезна зграда, инка за истовар, контејнери со преса, стационарна преса и контејнери и трактори. Малите постројки за компостирање во кои одделно ќе се собира градинарскиот отпад ќе бидат лоцирани во истата област со претоварните станици. Ќе се состојат од ограда и влезна порта, колска вага и мерна зграда, а градинарскиот отпад ќе се пренесува со соодветни возила.

Во овие локални станици ќе има и собирни места за мешан и посебен отпад од граѓаните како градежен отпад и шут, кабаст отпад (душеци, мебел, теписи и слично), метални предмети (старо железо, радијатори), комунален опасен отпад (бои, лекови, средства за чистење) итн.

Од Минстерството за животна средина веќе најавија дека до крајот на годината очекуваат да распишат повеќе јавни набавки за изградба на регионалниот систем за управување со отпадот. Министерката Каја Шукова најави дека приоритет ќе ѝ биде средувањето на деценискиот проблем со ѓубрето, кое кај нас се депонира на примитивен начин на нестандардни депонии кои потоа редовно се палат и го загрузуваат здравјето на граѓаните. Во своите настапи досега таа појасни дека одлучиле за регионално управување во два региона, како екононски пописплатлив модел од изградба на по една централна депонија во секој регион. Според Шукова, изградбата на оваа регионална депонија во најголем дел ќе се реализира со пари од претпристапната помош од ЕУ, од ИПАРД средствата.