Невообичаени дела на уметникот Симон Калајџиев инспирирани од јапонската култура деновиве се изложени во „Јавна соба“ и во „Концепт 37“ во Скопје. Фасцинацијата со пространата метропола Токио, Калајџиев ја преточува во „глич арт“.

Живее и работи во Токио, а Скопје го памети како ликовен уметник, стрип-цртач и футурист. Последната изложба на уметникот Симон Калајџиев дома беше во мај 2016 година и беше посветена на цртежи од Кападокија, Турција. Деновиве публиката во Скопје ужива во две паралелни изложби со кои се претставува во „Јавна соба“ и во „Концепт 37“.

Токио е креативното јадро на Калајџиев. Тој во претходни интервјуа вели: „Кога бев средношколец и го читав стрипот ’Акира‘, си замислував колку му е јако на Кацухиро Отомо да живее во Токио и да го црта градот. Сега веќе не си замислувам – живеам во Токио и го цртам градот секој ден.“ Го прашавме како сега ја доживува таа метропола со 30 милиони жители. Неговиот одговор е во серијалот на дигитални дела „Tokyo Glitched“.

– Ја започнав оваа серија на дела во 2016 година кога се преселив во Токио, како еден начин да го изразам културниот шок, но и фасцинацијата со пространата метропола како еден бескраен лавиринт од необични архитектонски форми, кој постојано блешти, трешти и се преобразува – објаснува Калајџиев за „Културен печат“.

Во моментот тој работи како професионален илустратор во архитектонската фирма „Никкен Секкеи“, а претходно дипломирал на Факултетот за ликовна уметност во Скопје во 2009 година, во класата на професор Рубенс Корубин. Досега има реализирано многу самостојни изложби, од кои меѓу попознатите се „Градопис“ (Скопје, 2015), „Кападокија: Отсликувања“ (Скопје, 2016), „Drawn to Architecture“, групна изложба (Токио, Нагоја, Фукуока, 2018), „Araknight Gothika“ (Токио, 2020), која деновиве ја претставува и во „Концепт 37“ во Скопје, како и „Tokyo Glitched“ (Скопје, 2022).

Изложбата „Tokyo Glitched“ припаѓа во тековното движење наречено „Вејпорвејв“ (Vaporwave), феномен на глобалната дигитална културна средина, поджанр на електронската музика и стил во ликовната уметност. Се појавува во 2010-тите, а се карактеризира со дела што се намерно изобличени до краен степен на неподносливост до кој сѐ уште може да се зачува убавина.

Во својата работа како архитектонски илустратор, Калајџиев има за цел постојано да ја замислува и да ја црта иднината на Токио и на другите поголеми јапонски градови и азиски метрополи. За неговото дело „Панорамски приказ на Токио“ ја доби престижната награда што ја доделува Американското здружение на архитектонски илустратори, како и наградата на Светскиот фестивал за архитектура, Лондон и Амстердам.

– Панорамата е со димензии 10х2,5 м и ја работев макотрпни четири месеци, а поделена е на 17 засебни цртежи. Секако, во овој потфат ми помагаа колегите од нашиот тим илустратори. Моментално, цртежот стои во лобито на главното седиште на „Никкен Секкеи“, најголемото архитектонско биро во Токио – истакна Калајџиев.

Деновиве Скопје ужива во две паралелни изложби со кои Калајџиев се претставува. На 7 мај, во „Јавна соба“ беше отворена изложбата „Tokyo Glitched“, серија дигитални дела во категоријата наречена „глич арт“, уметнички правец каде што делата се намерно дигитално оштетени со цел да се постигне одредена естетика.

Сите дела во серијалот се изработени со смартфон, без употреба на компјутер. Калајџиев користи смартфон за да фотографира делчиња од Токио додека е во движење, a обработката на фотографиите ја прави на истиот во кратки мигови на мала пауза. Наоѓајќи ефикасен канал за својата креативност и крадејки такви мали мигови, тој успеа да создаде илјадници дела во серијалот.

На 11 мај во „Концепт 37“ беше отворена и изложбата „Аракнајтс Готика“, серија цртежи во жанрот на фантазијата и научната фантастика, што прикажува сцени од мрачен свет потчинет на џиновски аракнајти. Овој проект прерасна во меѓународен проект на креативна соработка. Првата илустрирана збирка раскази во соработка со десет писатели и автори од Македонија, Англија, Америка и Јапонија е во подготовка во соуредништво на Симон Калајџиев и Зориа Петкоска Калајџиева.

(Текстот е објавен во „Културен печат“ број 128, во печатеното издание на весникот „Слободен печат“ на 14-15 мај 2022)