Рап-музиката кај нас е побогата со уште еден извонреден албум на Мартин Миљев – Мартикс, кој на „Арсен“ успеа да ги втисне вистинските вредности на овој музички жанр.

Десет нови песни содржи албумот „Арсен“ на Мартин Миљев – Мартикс. Текстовите се на Мартикс, инструменталите ги подготви Филип Прокопенко – Fundament, а вокалите се снимени во студиото „Алшар“ на Ивица Јанкуловски.

На албумот учествуваат неколку гости, веќе се снимени и видеоспотови за дел од песните, а тоа што најмногу радува е што хип-хоп сцената добива вистински репрезент со речит рап, истенчен музички вкус и силно ангажирани стихови и рими кои го бележат времето во кое живееме низ живо и отелотворено искуство.

Многу зрел албум е „Арсен“. Ако со „neverAmore!“ го проби мразот, ЕП-то „Буден сонувам“ се појави во меѓувреме, што те гонеше да го направиш „Арсен“?

– Почувствував дека е потребно да излезе нов албум по неколку кратки изданија со „Стих НаУмов“ и ЕП-то „Буден сонувам“. Процесот е многу поразличен, одговорноста е многу поголема, а потребата посилна. Се чувствував должен на себеси и на оние што очекуваа нов албум. Сакав најпрвин јас да ја увидам разликата и промената од „neverAmore!“ до „Арсен“, да ги искористам сите предности што ги имам сега и да ги избегнам сите грешки што тогаш ги имав направено. „Арсен“ ми беше потребата да го кренам сидрото горе и со внимателно одбраниот екипаж да запловиме кон нешто ново.

На албумот стиховите и римите се твои, за ритамот е задолжен Филип Прокопенко – Фундамент. Како се најдовте на заедничка фреквенција?

– Во песната „Минута музика“ имам стихови што зборуваат за почетокот и значењето на Фундамент за мене како артист. Многу часови имам поминато слушајќи ги инструменталите на Фундамент на Јутјуб уште пред да го познавам лично. Потоа се случи „Стих НаУмов“, па така и „Арсен“ дојде многу природно. Имав неколку инструментали што ме инспирираа да напишам некои од песните, а имав и неколку теми за кои Фундамент наменски креираше нови, па така стигнавме до некоја заедничка идеја за звукот на целиот албум. Енергијата отсекогаш била заедничка, „Арсен“ само го потврди тоа што долго време се трудевме да го направиме.

Албумот е објавен на 10 декември 2024. Кога и како помина промоцијата?

– Имав концертна промоција во „Groovelyn“ на 30 ноември – можеби најдождливиот ден во 2024 година. И покрај тоа пројдовме одлично, имав чест да имам прекрасни артисти кои ме удостоија со настап. Имаше артисти од Скопје, Загреб, Софија, Тетово, Македонска Каменица и Велес, енергијата беше фантастична и на моменти изгледаше како мини-фестивал.

Она што најмногу ме израдува беше настапот на гостите и настапот на „Цвеќе за живите“. Со таа песна промоцијата ја завршивме симболично и поделивме рози на сите присутни гости, нешто што мислам дека не се случува на рап-промоции. Сакав да креираме некаков позитивен шок и мислам дека успеавме во тоа.

Неколку соработки имаш на „Арсен“. Каков е нивниот креативен и стиховен придонес кон целината?

– На албумот ни гостуваше DJ Popeye од Велес со скречови на „Арсен“ и тоа беше одлично заокружување на целата песна. Vlax гостуваше на „Сопатник“, тоа е песната на албумот која можеби и најмногу има призвук на „Стих НаУмов“ – нашата рап-група. Паки од „Зад Аголот“ и Тибор од ТДК гостуваа на „Немој“, а таа песна успеа да го однесе звукот и до Хрватска и да отвори многу врати за идни соработки. Во план сме да извадиме и бонус песна „Воскресение листово“, каде што Тибор повторно ќе гостува заедно со Скриптор – еден од моите омилени артисти на Балканот. Албумот немаше да биде ист без овие луѓе, можам да кажам само огромна благодарност до сите кои учествуваа и го направија „Арсен“ подобар и побогат албум.

Насловот на албумот има повеќе значења, а „разлика од лекот и од отровот е дозата“. Каква рекапитулација правиш со „Арсен“?

– „Арсен“ најпрвин го доби своето име заради инструменталите. Сите песни на албумот користат семплови од Арсен Дедиќ. Интересно ми беше самото име, кое има повеќе значења, но и други познати ликови, како Арсен Венгер, Арсен Лупен, се обидов да ја протнам целата таа симболика низ целиот албум. Ова е, можеби, мојот најбалансиран проект. Мислам дека во „neverAmore!“ го извадив целиот отров од мене, а „Буден сонувам“ беше мојот лек. „Арсен“ ме научи дека лекот и отровот најчесто одат заедно, а јас сум оној кој треба да одбере, но и да внимава на дозата.

Се чини дека целото животно искуство и собрани мудристи провејуваат низ стиховите на песните. Што е тоа што го стекна сам – без да молиш и просиш?

– Би рекол дека тоа е просторот. Некое мое место на сцената. Тоа е нешто што се борев и трудев да го стекнам сам, без да мора да влечам некого за ракав. Албумот излезе без издавачка куќа, немаше никакви спонзори околу промоцијата или тиражот. Не би рекол дека нешто можеш да направиш сосема сам, имав помош од многу луѓе кои ја почувствуваа енергијата и сакаа да учествуваат во реализирањето, но тоа беше резултат на стекната доверба. Има еден стих што во последно време ми „живее“ во глава и според кој често ги проценувам работите. Мислам на „Сѐ што имам“ од ВецВајсВерс и Лукс Кмала, а стихот е: „Можда немам сѐ што сакам, ама сакам сѐ што имам“.

(Разговорот е објавен во „Културен печат“ број 265, во печатеното издание на весникот „Слободен печат“ на 25-26.01.2025)