Животот на српскиот актер Жарко Лаушевиќ, во најмала рака, беше турболентен, но се чини дека неговиот пад започнал по изведбата на претставата „Свети Сава“, пишува „Мондо“:

Таа била изведена на 31 мај, 1990 година, кога било најавено дека Народниот театар од Зеница ќе гостува во Југословенскиот народен театар. Претставата била правена по текст на Синиша Ковачевиќ, а во режија на Владимир Милчин.

Лаушевиќ во тоа време бил на врвот на својата популарност, а за главната улога во оваа претстава ја добил наградата Стерија во 1990 година. За жал, по претставата почнал да добива смртни закани, па морал да купи пиштил.

„Кога се обидов да ја изведам истата претстава во мојот матичен театар, се случи еден од најтемните настани во историјата на југословенскиот театар“, напиша Лаушевиќ.

Потоа публиката скокнала и, според покојниот актер, „дивјачки му ја прекинале претставата“. Педесетина од нив ги провоцирале актерите на сцената – ги навредувале и пцуеле, а актерите плачеле.

„Ве молам, зачувајте ја вашата проценка, каква и да е, за на крајот од претставата. Ќе ја одиграме целата претстава. Вие не сте поголеми Срби ни од мене, ни од Синиша Ковачевиќ, ни од кој било учесник тука“, изјави Лаушевиќ во таа прилика.

Тогаш сѐ во неговиот живот се променило и тргнало надолу.

„Да не беше таа ноќ, немаше да добивам закани дека ќе бидам ликвидиран. Од истата причина, многу брзо по овој настан, по совет на полицијата, јас купив пиштол. По уште еден немил настан во ‘Бојан Ступица’, јас почнав постојано да го носам тој пиштол со себе во кожна торба“, напиша Лаушевиќ во својата книга.

Тој пиштол пукнал ноќта помеѓу 30 и 31 јули 1993 година, кога во Подгорица се случила тепачка во која две лица загинале, а едно е рането. Лаушевиќ заврши во затвор…

Причината беше бојкотот на публиката на сцената во која Свети Сава, пред да се замонаши, има сексуални односи.