
Нови моменти од истрагата за падот на авионот на Ер Индија: Капетанот страдал од депресија, го прекинал снабдувањето со гориво до моторите
Снимен разговор меѓу двајцата пилоти на Боинг 787 на Ер Индија што се урна во Ахмедабад, Индија, минатиот месец, сугерира дека поискусниот пилот, капетанот, го исклучил горивото на моторите, објави „Волстрит џурнал“ во средата.
Препорачано
-
1
-
2
-
3
Весникот се повикува на американски извори запознаени со првичната проценка на собраните и анализираните податоци за несреќата, во која загинаа 260 лица во авионот и на земја на 12 јуни.
Според извештајот, копилотот, на чело на 787, го прашал искусниот капетан зошто ги префрлил прекинувачите што ја регулирале моќноста на двата мотори во „исклучена“ положба, неколку секунди откако авионот на долги релации, кој требало да лета за Лондон, полетал од пистата.
Копилот бил Клајв Каундер, 32, со 3.403 часа искуство во летање, додека капетанот бил Самит Сабавал, 56, со 15.638 часа искуство во летање.
Откритието на „Волстрит џурнал“ доаѓа само 24 часа откако извештаите сугерираа дека Сабавал страдал од депресија во последните години.
Индискиот експерт за безбедност во воздухопловството, Мохани Ранганатан, изјави за „Дејли телеграф“ дека неколку други пилоти на „Ер Индија“ сведочеле дека капетанот на фаталниот лет имал психолошки проблеми.
„Тој беше на боледување од летање во последните 3-4 години“, изјави тој за британскиот весник, а извештаите укажуваат дека 56-годишниот пилот зел боледување по смртта на неговата мајка, иако се чини дека добил „зелено светло“ да се врати во пилотската кабина.
Според прелиминарниот извештај од истрагата за несреќата, објавен во саботата од страна на Одделот за истрага на воздушни несреќи на Индија (ААИБ), патничкиот авион на долги релации се движел со 180 јазли (333 километри на час) и штотуку полетал кога прекинувачите за напојување на двата мотори биле префрлени од положба „работен“ во положба „прекин“, со разлика од една секунда. Во извештајот не е прецизирано од кого.
Моторите веднаш ја изгубиле целата моќност.
Во прелиминарниот извештај не е наведена вината за несреќата, но е забележано дека едниот од пилотите го прашал другиот зошто престанал да ги дополнува моторите со гориво – другиот одговорил дека не го сторил тоа.
Авионот ја изгубил висината и се урна во згради во рок од половина минута.
Сликите од системот за надзорни камери на аеродромот покажаа дека мала, помошната турбина (Ram Air Turbine, RAT) била активирана кратко по полетувањето. Ова е дел од помошната единица за напојување (APU), дизајнирана да ги напојува критичните системи на авионот во случај на дефект на моторот или кога авионот е на земја.
Во остатоците собрани по несреќата, прекинувачите биле пронајдени свртени во положба „работи“. Податоците од снимачот на податоци за летот покажуваат дека моторите се рестартирале кратко пред несреќата, но било предоцна да се спречи тоа.
Во интерен документ од понеделникот, извршниот директор на Ер Индија, Кембел Вилсон, рече дека наодите не укажуваат на никакви механички проблеми или проблеми со одржувањето на Боингот 787 и дека е извршено целото потребно одржување.
Прелиминарните наоди на ААИБ не даваат никакви безбедносни препораки за Боинг или производителот на мотори GE. На брифингот од Федералната администрација за воздухопловство на САД (ФААA) исто така е нагласено дека прекинувачите се безбедни, објави Ројтерс, која го видела меморандумот.
Сите 241 лица на авионот „Боинг 787-8 Дримлајнер“ на „Ер Индија“ загинаа – освен еден – кога авионот се урна во згради на кратко растојание од аеродромот Ахмедабад. Индиските власти, исто така, идентификуваа 19 жртви на земја.
Некои американски официјални лица цитирани од „Џурнал“ рекоа дека намалувањето на горивото можеби било намерно, што сугерира дека истрагата сега треба да биде од форензичка природа.
Вилсон претходно оваа недела повика на претпазливост да не се донесуваат избрзани заклучоци врз основа на прелиминарните наоди и другите достапни докази, нагласувајќи дека истрагата е сè уште „далеку“ од завршување.
Истрагите за авионски несреќи честопати траат една година или повеќе; згора на тоа, генерално е тешко да се утврди каква било намерна акција што предизвикува несреќа. Во некои случаи, експертите од една земја не се согласуваат со заклучоците од друга, забележа весникот.