Грчката економија има големи загуби од природни катастрофи, а една од нив е и огромниот пожар во Атика. Климатската криза (надвор од политичките обврски на владата) е присутна и создава трошоци, кои се очекува да бидат многу високи во наредните години. Извори од Министерството за национална економија и финансии, велат дека точниот трошок ќе се пресмета по евидентирање на штетите и висината на обесштетувањата, оставајќи ја отворена можноста парите да дојдат од тековниот буџет или дури да им треба дополнителен, анализира То Вима.

Извештаите покажуваат дека цената на првиот пакет-мерки за поддршка што ги објави само Министерството за внатрешни работи надминува 4 милиони евра. Во економска смисла, според гувернерот на Банката на Грција, Јанис Стурнарас, трошоците за климатските промени за Грција до крајот на векот (2100) се проценуваат на 2,2 милијарди евра годишно или околу 1% од БДП во денешните вредности. Горенаведеното произлегува од најновото ажурирање на извештајот „Еколошките, економските и социјалните влијанија на климатските промени во Грција“. Вреди да се напомене дека во овој трошок се рефлектираат шумите што се горат, посевите што се уништуваат, но и туризмот што ќе се намалува со порастот на температурите.

Пресвртната точка е во 2050 година по која антропогената климатска интервенција не може да се смени, се вели во извештајот.

Меѓу другото, се очекува значително намалување на врнежите по 2050 година, особено во најјужните делови од земјата. Во исто време, пак, ќе се зголеми зачестеноста на екстремно обилните врнежи. Исто така, пожарите ќе зачестат: 10 до 20 дена повеќе нашите шуми ќе горат до средината на векот и 15-50 дена до крајот на векот.

Студијата, исто така, проучува најмногу области на климатските промени, со цел да се дизајнира ефикасна национална политика за адаптација. Ранливоста се проценува врз основа и на физичките и на социо-економските карактеристики. Во однос на шумските пожари, релативно највисока ранливост по површина, жител, вкупен и БДП по глава на жител има во Централна Грција, Западна Грција и Пелопонез, додека Источна Македонија и Тракија покажуваат висока ранливост врз основа на нееднаквата распределба на БДП по глава на жител. Атика има најголема ранливост врз основа на површината и густината на населението. Што се однесува до транспортот, особено негативни знаци покажува Источна Грција, потоа Западна Грција и Централна Грција.