Во срцето на австрискиот парламент се одвива активност што го предизвикува вниманието на јавноста. Двајца парламентарни соработници на пратеници од ФПО истовремено работат за приватна агенција која нуди лобистички услуги. Иако ова не го крши законот, ситуацијата укажува на сериозни слабости во регулативата за лобирање.
Станува збор за фирмата Поликон, агенција со седиште во Виена која, според својата веб-страница, нуди стратешка поддршка на клиенти во процесот на формулирање и спроведување на нивните интереси.

Еден од соработниците, Роберт Вилакер, е и сопственик на агенцијата и истовремено вработен кај пратеник од ФПО. Другиот е исто така дел од Поликон, додека во исто време извршува функции во парламентот.
Лобирањето како активност има важна улога во секоја демократија, но токму поради можноста за влијание врз политички одлуки, е строго регулирано. Австрискиот закон за лобирање предвидува забрана за активна лобистичка работа кај лица кои имаат јавна функција, како пратеници, министри, службеници и други вработени во државни институции. Но, тука доаѓа до клучниот момент, забраната не важи за парламентарни соработници.

Формално, соработниците не се вработени од државата, туку од самите пратеници, иако нивната плата доаѓа од државниот буџет. Тие имаат пристап до чувствителни информации, се дел од секојдневната комуникација со институции и често подготвуваат политички материјали. Па сепак, за нив не важат истите правила како за нивните шефови.
Одговорот од инволвираните страни е ограничен.

Пратеничката Барбара Колм изјави дека нејзините соработници целосно се придржуваат до законот и одби да даде дополнителни информации поради работно-правни и приватни причини. Од Поликон тврдат дека ниту еден од двајцата не се води како лобист и дека се ангажирани во други сектори на фирмата. Но, јавноста со право прашува како е можно да постои јасна граница во толку мала агенција, особено кога еден од нив е нејзин сопственик.
Прашањето добива уште поголема тежина кога ќе се земе предвид дека Поликон е застапник и на Казинос Аустрија. Во истиот период кога еден од соработниците работел и за пратеничката Колм, таа објавила соопштение во кое се залага за задржување на државниот монопол во областа на коцкањето, што директно одговара на интересите на клиентот. Забележително е дека во 2016 година, истата Колм како претседателка на Хајек Институтот барала укинување на монополот.

Одговор од Поликон и од Колм на прашањето дали соработникот учествувал во подготовка на соопштението не е даден. Казинос Аустрија соопшти дека не знаеле за двојната улога на своите застапници, но, додадоа дека секогаш очекуваат почитување на законите и не гледаат проблем во конкретниот случај.
Иако правно сè може да биде во ред, етичката димензија останува сериозно отворено прашање.

Се поставува дилемата, ако законите дозволуваат вакви конфликти на интереси, дали законите се доволни. Овој случај не е само пример за правна празнина, туку и аларм за потреба од ревизија на регулативата.
Лобирањето мора да биде транспарентно, контролирано и отчетно. Кога функционери или соработници имаат врски со приватни интереси, јавната доверба се доведува во прашање. Во демократија, не е доволно нешто да биде само законски, мора да биде и етички исправно.