Пејачот Боби Павловски неодамна ја објави својата песна „Лавиринт“ и го најави новиот албум на српски јазик. За него е врзан и епитетот „доктор на живите свирки“ чии настапи „лекуваат“ и стари и несреќни љубови. Со Боби, кој е татко на два сина, вљубеник во музиката, кој одвреме-навреме добро се снаоѓа во кујната и внимава секогаш да е во врвна форма, зборуваме во интервјуто за „Слободен печат“.

Неодамна ја промовираше новата песна „Лавиринт“ за која рече дека ти е фаворит. Зошто?

– Ја чував година и пол, чекав момент кога ќе почувствуват дека оваа песна заслужува гледаност и слушаност. Музиката е таа што ме освои при првото слушање пред да ја снимам заедно со текстот.

Освен песната, работиш и на комплетирањето на српскиот албум, како и на албум со македонски песни. Што ќе ѝ понудиш на публиката и кои се твоите очекувања?

– Па со оглед на тоа што ова ми е деветта песна на српски јазик, може да се каже дека јас веќе го комплетирав албумот, но со оглед на денешната музичка индустрија, кога сите објавуваат песни, ниту јас не знам до кога ќе објавувам песни на српски јазик. Конечно, по толку години направив сериозен спој со неколку наши македонски проверени автори, и на публиката ќе ѝ го понудам повторно тоа што мислам дека ќе го сака и ќе го пее и, секако, она во кое ќе се пронајде во моите песни.

Зошто снимаш песни на српски јазик и сметаш ли дека тоа е сепак начин подобро да ја промовираш својата музика?

– Јас сум Србин од страна на мајка ми и половина живот ми помина во Србија кај мојата фамилија, јас таа земја ја сакам исто колку и оваа каде што сум роден и живеам. Се решив да снимам затоа што, да, секако е подобра реклама за мене, и покрај македонските песни, со српските песни ме дозна поголем број публика.

За тебе е врзан и епитетот „доктор на живите свирки“ чии настапи „лекуваат“ и стари и несреќни љубови. Има ли вистина во ова и со каква музика настапуваш?

– Често знам да направам шега на своја сметка со моите пријатели доктори, да ги наречам колеги, дека сме студирале заедно или слично. Тој епитет ми го дадоа самите гости што ме посетуваат каде што настапувам, од друга страна и затоа сум тука, мојата мисија е да „лекувам“ скршени срца, но и да радувам среќни срца. Настапувам со музика што ја сакаат луѓето, ја чувствувам енергијата на публиката и во очите им гледам за каква музика се расположени кога доаѓаат на моите настапи.

Кога откри дека имаш талент за пеење и како почна твојата музичка приказна?

– Уште во рани детски денови имав голема желба за музика, секојдневието ми беше исполнето со музика, како од мојот вокмен, кој секаде го носев со себе, а исто така и моите родители ми ја пренесоа љубовта кон музиката, затоа што по цели денови кај нас дома имаше музика на радио. Но, не почнав веднаш со пеење, пеењето дојде подоцна, по неколку години музицирање со бендови и помагање на пејачите што ги придружувавме. Почнав и јас по неколку песни да пеам во тоа време со тие бендови, а во себе цело време ја имав желбата да бидам сам, да пеам и да свирам сам… И така, еве денес сум тоа што сум.

Освен музиката, што правиш приватно и има ли нешто интересно, а што не го знаеме за тебе?

– Освен музиката, одмарам, уживам, шетам, поминувам време со семејството максимум што можам. Хм, еве не знаете дека многу „гејмам“, играм игри на компјутер. Тоа го правев како тинејџер, па следуваше пауза поради семејните обврски, кариерата и слично, и сега пак си го најдов мирот и спокојот во тоа.

И двајцата синови тргнаа по твоите стапки? Дали си строг татко?

– Да, и двајцата, едниот е гитарист, другиот свири на синтисајзер, и нормално дека ми е полна душава, горд сум и пресреќен. Тие се три години разлика, мислам дека сум строг, а за престрог, не знам, можеби, прашајте ги нив.

Дали си од оние мажи што готват и имаш ли некој посебен рецепт?

– Сакам да готвам, мерак ми е, кога ќе се влезам во филм понекогаш во кујната, ама искрено, тоа е ретко. Сепак, знам да направам понекој добар рецепт. Риба знам да направам на мој начин, да ја спремам и да има одличен вкус.

Колку внимаваш на себе и како ја одржуваш линијата?

– Внимавањето на исхрана, одржувањето на линијата, ми е слаба точка. Премногу внимавам што внесувам со себе, како се хранам. Секој залак што го внесувам во себе го гледам како енергија, гориво за моето тело, не внесувам пржено и похувано, не јадам леб, торти и слично, а не пијам ниту газирани сокови, повеќе избирам протеинска храна.