За време на 1930-тите години, Барселона стана симбол на каталонскиот идентитет, додека Реал Мадрид беше омилениот клуб на тогашниот шпански диктатор Франциско Франко.

Токму Каталонија и Каталонците беа трнот во окото на идеологијата на Франко, целата земја да биде шпанска, додека твроглавите Каталонци беа истрајни во своите барања да имаат сопствен јазик, култура и идентитет.

За време на граѓанската војна во Шпанија работите на релација Франко-Каталонија отидоа предалеку кога претседателот на Барселона, Хосеп Суниол, беше уапсен и убиен без судење од страна на режимот на диктаторот Франко. Од тој момент, омразата на релација Барселона – Реал Мадрид ги преминува сите граници на фудбалот и спортот.

За време на диктатурата на Франко, сите останати јазици, локални култури, знамиња и идентитети се укинати, но токму во тоа време фудбалскиот клуб Барселона го промовира своето легендарно мото „Més que un club“ (Повеќе од клуб), поради поради поврзаноста со каталонскиот национализам и податокот дека тие претставуваат се, а не само еден фудбалски клуб.

Речиси и до денешен ден, Реал Мадрид е поврзуван со диктаторот Франко и со секоја шпанска влада но и со кралот поради што често се нарекува и „кралски“ клуб, додека Барселона и во денешно време претставува вистински бунтовен клуб.

Врвот на нетрпеливоста но и омразата кулминира во 1950-тите години кога во главната улога се најде најголемата ѕвезда на Реал Мадрид, Алфредо ди Стефано.

Поради штрајкот на фудбалерите во Аргентина во 1949 година, голем дел од играчите отидоа да играат во колумбиската „Ди Мејџор“ лига. Голем број на фудбалери од Јужна Америка во тие години заминуваа да играат во Колумбија бидејќи тамошната фудбалска федерација не ја признаваше ФИФА и не ги оданочуваше играчите. Поради тоа клубовите можеа да им понудат најдобри финансиски услови на фудбалерите.

Алфредо ди Стефано преминува во Милионариос од Богота, но и понатаму официјално беше член на Ривер Плата.

Откако во 1953 година Милионариос триумфура во Јужна Америка, тие заминаа во Мадрид за да одиграат пријателски натпревар со Реал Мадрид. Претседателот на Реал Мадрид, Сантијаго Бернабеу беше импресиониран од Ди Стефано и одлучи да го ангажира Аргентинецот.

Проблем за Ди Стефано претставуваше тоа што Барселона веќе постигна договор со Ривер Плата за трансфер, но тоа не се откажа и го испрати секретарот на клубот, Рејмондо Сапорта да преговара со Милионариос.

Бидејќи ФИФА немаше дефинирани правила како сега, шпанската федерација донесе одлука Ди Стефано, една сезона да игра за Реал Мадрид, а друга за Барселона.

Продолжението околу приказната за Алфредо ди Стефано има две верзии, едната на Реал, а другата на Барселона.

Во Реал тврдат дека Барселона се согласила да го продаде својот дел од Ди Стефано на Јувентус, додека каталонскиот клуб тврди дека поради Реал се променети низа правила поврзани со трансферите на фудбалерите само за да може за 70.000 долари да дојде до Аргентинецот. Алфредо ди Стефано влезе во историјата на Реал Мадрид како најдобар фудбалер на сите времиња, но омразата помеѓу двата клуба поради него се зголеми.

Тензиите на релација Реал – Барселона се вратија во 2000 година кога тогашниот кандидат за претседател на „кралскиот“ клуб, Флорентино Перез, вети дека ќе ја купи ѕвездата на Барса, Лиус Фиго, што подоцна и го направи така што ја плати откупната клаузула.

Во последните 20-тина години, тензиите се намалени и речиси се во границите на фудбалот, но историјата се повтори минатата година во пресрет на првиот натпревар кој се играше на „Камп Ноу“. Бидејќи Каталонија ја продолжува својата битка за независност, протестите во октомври го одложија „Ел Класико“ за 18 декември кој заврши без голови.

Првиот натпревар помеѓу Реал Мадрид и Барселона се одигра на 13 мај 1902 година заврши со победа од 3:1 на каталонскиот клуб кој има и една победа повеќе во меѓусебните натпревари (96:95).

Вечерва (21 ч.) Реал Мадрид и Барселона ја продолжуваат „војната“, овој пат само на фудбалскиот терен и ќе покажат зашто ова е најголемото фудбалско дерби на светот.