Едностраните врски на почеток не се секогаш очигледни. Но, кога ќе почнеме да ги забележуваме знаците, веќе не можеме да ги игнорираме. Тогаш можеби е време да направиме чекор назад – затоа што нешто мора да се промени, пишува „Е-клиника“.

Секогаш вие ги правите плановите

Вие сте тие што секогаш први се јавуваат, бидејќи инаку воопшто и не би се слушнале или виделе. Како да сте единствени што се трудат да ја одржат врската. Ова е голем знак за тревога. Во здрава врска, и двајцата партнери сакаат да поминуваат време заедно и вложуваат напор за поврзаност. Но ако секогаш вие праќате пораки, правите планови или го одржувате разговорот, време е да се запрашате дали навистина му/ѝ е грижа. Односите не треба да бидат еднострани. Ако му/ѝ е навистина важно ќе го покаже тоа.

Се јавуваат само кога нешто им треба

Наместо да се јават да прашаат како сте или да предложат средба, нивните пораки секогаш имаат цел. Или сакаат помош, или услуга, или совет. На почеток не пречи – убаво е да сме тука за некого. Но со текот на времето, сфаќаме шема – секогаш сме им прва адреса кога има проблем. А кога нам ни треба поддршка, тогаш е ништо, тишина.

Вистинска врска, било романтична или друга, значи заемна грижа и напор. Ако некој се јавува само кога има потреба, тој всушност никогаш не е тука за нас.

Се чувствувате емоционално исцрпени по средбите со нив

Времето поминато со некој што ни значи треба да нè полни, а не да нè троши. Но во еднострана врска, често е обратно – си одиме како исцедени, како да ни е извлечена сета енергија.

Тоа е затоа што емоционалната работа е вистинска. Кога една личност постојано дава, било поддршка, било слушање, било напор, тоа носи последици.

Истражувањата покажуваат дека емоционалната исцрпеност може да биде исто толку тешка како и физичката, што влијае на нашата концентрација, на емоциите и на грижата за себе.

Ако постојано се чувствуваме уморно или недоволно вреднувано во нечие присуство, тоа е знак дека врската не е во рамнотежа.

Не се радуваат на вашите успеси

Кога ќе ни се случи нешто добро, оние на кои им е навистина грижа се радуваат заедно со нас. Ни даваат поддршка, не мотивираат, ни покажуваат дека нашиот успех е значаен.

Но во еднострана врска, нашите победи можат да бидат дочекани со рамнодушност, или уште полошо со љубомора и пасивно-агресивни коментари.

Здравата врска не подразбира само поддршка во тешки времиња, туку и славење на добрите моменти. Ако некој не може да биде среќен за вас, запрашајте се дали навистина е на ваша страна.

Се чувствувате како да одите по јајца

Внимателно ги бирате зборовите, стравувајќи дека погрешен збор ќе предизвика лоша реакција или ќе ги натера да се повлечат. Ви се чини дека постојано мора да бидете на штрек, како целиот однос да зависи од одржување на мир. А во здрава врска, треба да се чувствуваме пријатно – слободно да зборуваме и да ги изразиме мислите без страв дека ќе предизвикаме проблем.

Ако постојано имаме чувство дека мораме да внимаваме на секој збор, за да избегнеме судир или осуда – нешто не е во ред. Однос изграден на страв од конфликт – не е вистинска врска, туку замка.

Се чувствувате осамено дури и кога сте со нив

Битието во врска, било љубовна, пријателска или семејна, треба да нè направи помалку осамени. Но понекогаш најосамени сме токму покрај луѓето што не нè гледаат навистина.

Кога сме со луѓе што се физички присутни, но емоционално отсутни – тоа е полошо од вистинска осаменост. Во вистинска врска треба да се чувствуваме разбрано, вреднувано и почитувано. Ако не е така – нешто мора да се смени.

Ви предизвикуваат чувство на вина поради вашите потреби

Во здрав однос, двајцата треба да се чувствуваат слободни да ги изразат своите потреби – било да е тоа повеќе разговор, емоционална поддршка или време заедно. Но во еднострана врска, и најмалото барање може да нè натера да се чувствуваме виновно.

Нашите потреби не се товар. Ако некому навистина му е грижа за вас, нема да ве натера да се срамите затоа што сакате да се чувствувате ценето.

Длабоко во себе знаете дека нешто не е во ред

Си наоѓаме изговори, си велиме дека претеруваме, дека работите ќе се подобрат, дека сме премногу чувствителни. Но чувствата не нè лажат. Се обидуваме да го игнорираме тоа чувство, убедувајќи се дека ќе се смени ако само повеќе се потрудиме. Но, ништо не се менува. Затоа што врската, каква било, не треба да бара од нас да молиме за основна грижа и внимание. Ако нешто не е во ред, а веројатно не е, треба да знаеме дека заслужуваме подобро.

Врските го обликуваат начинот на кој се гледаме себеси. Кога постојано даваме, а не добиваме ништо назад, тоа нè учи дека нашите чувства, нашите потреби и нашиот труд не вредат онолку колку што треба. Тогаш е време да се направи промена. Бидејќи она што го прифаќаме, тоа и ќе продолжи.