Стварно е неразбирлива тврдокорноста на Владата да не излезе во пресрет на сметководителите кои бараат одложување на рокот за поднесување на завршните сметки. Зошто нивните потреби и барања се помалку важни од оние на кафанџиите, на хотелиерите, на свадбарите, на музичарите, на лозарите, тутунарите, оризарите, или граджниците, рударите, и сите останати, кои претрпеа штети поради короната. Зачудува таа селективност во проценките на кого се му треба помош од државата, а на кого не, и на кој начин. На многумина им се помогна со финансиски средства, на некои со поволни кредити, а на други со отпишување на камати или пак на долговите и тоа е веријатно исправен начин за намалување на полследиците од кризата. Но, генерално гледано приоритет секогаш имале оние кои се заканувале со штрајк, протест или со блокирање на улиците и патиштата.
Сметководителите не побараа ништо од тоа и не се заканија со ништо од арсеналот на оние кои практикуваат такви методи. Тие едноставно побараа одложување на рокот за поднесување на завршните сметки за кус период повеќе од редовниот.
Колку што е познато речиси половината од нив биле на удар на короната и не биле во можност да си ја завршат својата работа на време. Но сега се навистина вонредни услови на работа и тие тоа го почуствувале на своја кожа.
Зарем овие десет илјади граѓани кои ги водат фирмите на над 50 000 мали и средни компании, од кои живеат најмалку 200000 усти, се небитни?
Секоја компанија е должна да води сметководствена евиденција. Одговорноста за водење евиденција е на главниот сметководител на компанијата.
Секоја трансакција мора да биде евидентирана. Купување молив, издавање плата, пресметување амортизација или примање заем – сето тоа се видови деловни трансакции што мора да бидат евидентирани и соодветно рефлектирани.
Токму затоа сега под притисок на времето се ризикува со давање на податоци чиј квалитет не може да се гарантира, велат од комората. А познато е дека од овие податоци во голема мера зависи креирањето на финансиските политики на национално ниво. Значи штетата повторно оди на сметка на државата.
Факт е дека спроведувањето на сите економски мерки за справување со последиците од здравствената криза која имаше и економски последици падна токму на грбот на сметководителите. Обврските многукратно им се зголемија, а и самите беа соочени со болеста. Од овие причини Комората на сметководители во неколку наврати од Министерството за економија, Владата и сите пратенички групи, бараше промени во Законот за трговски друштва, во делот на роковите за поднесување годишни сметки, но ниту една од повиканите институции не одговори на барањето.
„Најголемата поволност“ им ја соопшто министерот за економија Крешник Бектеши кој на болните сметководители им препорача- да докажат дека биле болни!
Според оваа идеја на Бектеши, сега над 5000 сметководители наместо да брзаат со завршните сметки, треба да трчаат по амбулантите и од матичните да бараат потврди дека навистина биле болни.
На ваква идеја Бектеши дошол откако се консултирал со Министерството за финансии, УЈП и Централниот регистар, и сите заедно дошле до мислење дека сметководителите не биле толку погодени од пандемијата!!???
Па според тоа нивно „мислење“ одлучиле да нема пролонгирање на завршните сметки.
„Дали и оваа година, како знак на демонстрирање политичка сила повторно ќе се чека до 13.03 за да се донесе одлуката за одложување, а во меѓувреме ќе трае процесот на изживување врз сметководителите, газење врз нивниот дигнитет изложувајќи ги на континуиран стрес“,прашуваат од комората на сметководители.
Ако логиката на власта е да кокетира со одредени општествени групи, нека не заборава дека и оваа бројна и важна категорија граѓани почнува да ја политизира одлуката со која не им се одобрува просто барање од што корист може да има само државата.