Пред две-три години имаше проблеми со регулирањето и извршувањето на комуналните работи на сите нивоа во државата, но не верувам дека тоа има некаква рефлексија врз несобирањето на ѓубрето и нечистотијата што сè уште нè опкружува.

Навистина не знам како сега да ја наречам ова невидена гадотија и смрдеа што нè задушува во метрополата. Никој не може да објасни зошто дојде до ова дереџе со хигиената и другите комунални услуги во градот што нè претставува пред светот. Се сеќавам на времето со градоначалствувањето на Шилегов кога имаше реакции од дипломатските претставништва, дури и преземање практични акции, како што беше излегувањето на дипломатите со кеси в раце да го исчистат кејот на Вардар, но сега и нив ги нема да се појават.

За волја на вистината пред некоја недела беше организирана акција од загрижени волонтери за хигиената и го собраа ѓубрето околу Римскиот аквадукт и кејот на Вардар, ама сметот по улиците, околу контејнерите и дивите депонии остана нечепнат. Како потсетување за обврските на надлежните во оваа акција беше вклучена и претседателката на Македонија, меѓутоа и тоа не помогна. Не можејќи да ја издржат смрдеата и драчевци го кренаа гласот, барајќи спас од ѓубрето, дури и медиумите беа ангажирани да им помогнат во информирањето, но и тоа не вроди со плод.

Надлежните институции ништо не прават за да направат да се подобри хигиената, освен што ја префрлаат вината на други и си ги тераат сопствените интереси. Навистина кој е одговорен за нечистотијата во Скопје?! Вакво прашање беше поставено и до „Комунална хигиена“, а оттаму немаше одговор од (не)одговорните. Градоначалничката, пак, се вади оти е опструирана од опозицијата во донесувањето одлуки, а градоначалниците немаат време да размислуваат за овие работи зашто се зафатени со плановите за трошење на субвенциите од Владата. Останува уште апелот до граѓаните да се воздржат од фрлањето ѓубре, или сами да го носат барем до дивите депонии. Како и да е, сите се вклучени во овој маѓепсан круг и само фрлаат ѓубре, а никој не одговара.

Сликата е мошне загрижувачка и со уредувањето на парковите и одржувањето на зеленилото во градот дури и пред главните институции на државата, а да не говориме за контролата и одржувањето на објектите и обновувањето на распаднатите фасади на старите згради и другите поправки што ја разубавуваат животната средина. Каде и да погледнете, или штом тргнете и нешто чепнете, ќе се сопнете. Бездруго голема вина има и кај невоспитаните и несовесни граѓани што не водат сметка за тоа каде го фрлаат ѓубрето. Некои оставаат отпадоци на клупите каде што седат или покрај корпите и контејнерите иако знаат дека се празни.

Силно гневен од ваквата глетка, неодамна случајно зачекорив кон влезот на една исклучително значајна институција и одејќи по цветната патека до влезот, бев воодушевен од уреденоста на приодот, којшто беше закитен со расцветани дрвја и разеленета свежо искосена трева. Меѓутоа, на ќошот од другата страна на зградата во аголот ме дочека куп ѓубре и повторно разочарување од глетката. За миг се присетив на приказната од 18 век за Потемкиновите села, што ги правел генералфелдмаршалот Георгиј Александрович Потемкин од хартија покрај патот од левата и десната страна за да ја импресионира царицата Екатерина Велика и да ја увери во неговата способност. Но, се прашувам кого треба да импресионираат одговорните од оваа институција со цветната патека зад која се крие нечистотијата. Не можев да останам мирен додека не направив слика за препознавање на објектот за да им ја покажам на одговорните. Меѓутоа, овде го завршувам раскажувањето, зашто именувањето сигурно ќе ми го донесе страдањето.

Затоа, пак, во името на граѓаните сакам јавно да проговорам и да го истакнам приговорот и барањето на еден учесник во контактна ТВ-емисија, што соодветствува на нивните заложби:

„Ве молам сите да се кренеме на нозе и ништо друго да не работиме додека не најдеме чаре да се исчисти ѓубрето насекаде: од контејнерите, од улиците, од дворовите на зградите, од институциите (однадвор и одвнатре), насекаде и од секаде од каде што е загадено нашето живеалиште. Зарем мислите со вакви ѓубриња да влеземе во Европа? Бидете сигурни дека ниту Годо, ниту Херкул нема да дојдат да ни го исчистат. Затоа ве предупредувам и повикувам: Ало, најпрво ѓубрето да си го исчистиме!“

(Авторот е новинар во пензија)

ЈАЗИКОТ НА КОЈ СЕ НАПИШАНИ, КАКО И СТАВОВИТЕ ИЗНЕСЕНИ ВО КОЛУМНИТЕ, НЕ СЕ СЕКОГАШ ОДРАЗ НА УРЕДУВАЧКАТА ПОЛИТИКА НА „СЛОБОДЕН ПЕЧАТ“