„Абу, ме застрелаа“: Сопругот на Фатмата во судница раскажа како македонската полиција му понудила да замине во Европа и да ја заборави жена му
Видеото на кое се гледа Фатмата Камара од Сиера Леоне, како добива изненадување – велосипед од својот сопруг Абу Бакар, е само спомен. Нејзиниот живот со трагичен крај, заврши на 19 април годинава во Гевгелија кај местото викано „стара касарна“. Таму, во обид да спречи криумчарење мигранти, полицаецот Игор Марков истрела од својот службен пиштол. Куршумот заврши во телото на Фатмата. Таа почина на возраст од 23 години.
Препорачано
Тажната судбина на Фатмата се пресели во судница. Обвинителството го товари полицискиот службеник Марков за тешки дела против општата сигурност. Според Обвинителството, во Гевгелија на 19 април годинава, во 6 часот изутрина кај местото викано „стара касарна“ имало насобрано многу луѓе, а полицаецот Игор Марков, знаејќи го тоа и мислејќи дека ќе го онеспособи сега осудениот криумчар на мигранти Кристијан Јанковски – му се доближил од позади додека држел службен пиштол во рацете полн со муниција. Но, Кристијан нагло се свртел и му се нафрлил на полицискиот службеник, по што овој испукал од службеното огнено оружје, а куршумот завршил во телото на младата Фатмата од Сиера Леоне. Според Обвинителството, на ваков начин Марков кој е вработен во Министерството за внатрешни работи, предизвикал значителна опасност по животот и телото.
-Материјалните докази се совпаѓаат со вербалните и ќе бидат потврда за трагичната приказна за Фатмата, чија желба за подобар живот и само поминувањето низ нашата земја како мигрант, ја чинело премногу, рече Обвинителката на судењето.
Полицаецот Марков во судница рече дека не се чувствува виновен за кривичното дело кое му се става на товар и изрази сочувство за семејството и за сопругот на девојката – Абу Бакар кој е во Македонија и бара азил. Адвокатот на полицаецот, Антонио Апостолски се придружи кон сочувството и рече дека одбраната ќе докаже дека обвинетиот Игор Марков постапувал во рамките на своите службени овластувања и дека смета оти судот ќе го ослободи од обвинение.
Абу Бакар пак, во судница раскажа за патот кој тој и неговата сопруга пеш го изоделе од Солун до македонската граница. По 10 минути сведочење, рече дека не може да продолжи и судењето се одложи. Крајната дестинација до која сакале да стигнат била Франција. Македонија била само попатна точка на тој пат до Франција, но за Фатмата беше последна станица.
-Јас и жена ми Фатмата, речиси една година живеевме во камп во Грција. Побаравме азил во Грција, но бевме одбиени и затоа решивме да ја напуштиме оваа држава и да одиме во Франција. Со автобус отидовме од Атина до Солун, а од Солун до границата со Македонија – дојдовме пеш. Ја преминавме границата. Црниот автомобил и возачот веќе беа таму, чекаа. Возачот ги отвори сите врати од возилото. Јас и жена ми се приближивме, но веќе имаше две лица внатре. Жена ми седна на десната страна од позади, рече Абу Бакар.
Токму тогаш го слушнал истрелот од огнено оружје и нејзините последни зборови – „Абу, ме застрелаа“.
-Истрчав од десната страна да ја видам сопругата. Тогаш видов како полицаец испука во воздух без воопшто да каже нешто. Некои од луѓето се разбегаа. Молев за помош, но никој не дојде до мене. Само пријателката која ми е како сестра и со која заедно дојдовме. По некое време дојде полициско возило и јас со пријателката успеавме да ја ставиме жена ми на задното седиште. Полицаецот не однесе во болница. Кога пристигнавме пред болницата, јас и пријателката се обидовме да ја извадиме жена ми од полициското возило. Мојата сопруга тогаш повеќе не дишеше. Докторот и полицаецот ја земаа жена ми за да ја внесат во болница. Не употребија носилка. Ја држеа за раце и нозе и се однесуваа кон неа како кон животно. Имам докази за тоа. Се обидов да влезам во болница, ама докторот ме спречи. Рече – чекај надвор и седни на земја. Го направив тоа. По некое време ја изнесоа жена ми од болница на носилка. И ја соблеков крвавата облека. Кога прашав кај ќе ја носат, рекоа „во поголемата болница“, сведочеше сопругот на Фатмата, Абу Бакар.
Кога побарал да оди и тој, докторот рекол дека нема место во амбулантното возило а полицаецот се понудил тој да го одвезе до поголемата болница.
– Кога влеговме во полициското возило, полицаецот не го следеше амбулантното возило. Ме излажа. Не однесе во полициска станица. Таму се обидов да ја фотографирам крвавата облека на мојата сопруга, но полицаецот ме спречи во тоа. Ми ја зема облеката и ми стави лисици. Дојде друг полицаец и ми рече да дадам изјава. Кога завршив со изјавата, не ставија сите во комбе, не однесоа во камп. Таму им ги дадовме своите имиња и не фотографираа. После тоа повторно не возеа 4-5 часа и се најдовме во затвор. Во затворот бев 2 дена и никој не дојде да ми каже нешто. После некое време, дојде полицаец и ми рече „ќе те однесам до српската граница, замини во Европа, заборави ја жена ти“. Одбив. Сите други ги земаа во комбе и не знам каде ги однесоа, а мене ме однесоа во Визбегово, изјави Абу Бакар пред судијата.
Токму таму, дознал дека сопругата Фатмата е мртва.
-Управителот на Визбегово е добар човек. Десет дена поминав во прифатниот камп и ако не беше управителот, немаше ни да знам дека жена ми е мртва, бидејќи управителот е тој што ме однесе да го видам телото на жена ми, рече Абу Бакар.
Адвокатот на Абу Бакар, Глигорие Ќатоски, достави документи до судот, според кои, кон кривичниот прогон се приклучуваат мајката и двете сестри на Фатмата, кои живеат во Сиера Леоне. Двајцата криумчари на мигранти кои чекале на границата кај Гевгелија и прифаќале мигранти во возилата, веќе се правосилно осудени на затворски казни и ги издржуваат. Судењата за обвинението против полицаецот Игор Марков, продолжуваат.
