Што е магнетна резонанца, а што компјутерска томографија? Која е разликата? Што е интервентна радиологија? Кој ја прави и за што се користи? Утрово на оваа тема зборуваме со доктор Зоран Трајковски, специјалист по радиодијагностика од приватната болница Аџибадем Систина. Докторот вели дека тоа се две методи кои заедно со ултразвукот спаѓаат во таканаречена „имиџинг дијагностика“.

– Со овие методи ние можеме да влеземе во внатрешноста на телото и можеме да ја видиме и структурата на органите, што е многу важно за луѓе коишто се занимаваат со оваа проблематика. Ултразвукот е метода која има страшна експанзија во последно време. Во последно време ги спојуваме сите три методи. Тоа е таканаречена фузионирачка техника. Компјутерската томографија е статичка метода, не е динамичка. За разлика од ултразвукот, каде што гледаме жива слика. Кога правиме, да речеме ангиографија, со контраст, па можеме да мериме перфузија, дифузија, да гледаме и жива слика. Тоа е особено важно кога правиме некоја интервенција или биопсија или ставаме некој дрен – вели Трајковски.

Тој објаснува дека компјутерската томографија е јонизирачка техника, која има зрачење. Во светот тоа е дигнато на многу високо ниво и таму секоја доза на зрачење се мери. Пациентот мора да знае на крајот на секој преглед која е зрачната доза и затоа да добие документ. За разлика од тоа магнетната резонанца е сосема друга технологија.

Таму имате магнетно поле, тоа е како ултразвук. Нема некое штетно дејство што треба да нè загрижи.

– Резонанцата има предност во однос на компјутеризирана томографија кај мускулно-артикуларниот систем. Коски и зглобови. Сè може да видите како што треба. Ретко каде, покрај направена магнетна резонанца, ќе речете да се направи и томографија. И двете дијагностики се одлични, а што ќе примениме ќе зависи од прегледот на органите за кои ни треба дијагноза – вели докторот.

Тој објаснува дека можностите на современите апарати се огромни, може да ги видите сите промени, може да ги прикажете крвните садови во еден момент, може да ги видите артериските и венските крвни садови.

– „1,5 Тесла“ е најупотребуваниот апарат бидејќи ги нуди можностите за буквално да направите сè, а ако сакате да речеме нешто повеќе, имате друг апарат од „три Тесла“. На едниот подобро се гледа срце, може да правите динамички испитувања на срцето, на другиот подобро се гледаат други органи. Резонанцата дава можност од спектроскопија. Спектроскопија е имуно-хистохемиско испитување на ткиво – вели Трајчевски.

Со помош на апаратите радиолозите прават процедури коишто олеснуваат хируршки зафати. Вели дека интервентната радиологија е светски тренд. Само во Европа се прават преку 100.000 аблациии на годишно ниво.

-Интервентната онкологија е тим. Не е тоа сам човек. За да се направи фина процена, потребна е тимска работа. Гледате дека пациентот има една метастаза, но онкологот знае многу повеќе за неговата болест. И тој ќе каже кој што да работи, се работи тимски. Ние, како интервентни радиолози главно сме врзани за хирургија, онкологија, педијатрија. За да бидете интервентен радиолог, мора да бидете прво многу добар дијагностички радиолог. Значи, мора финално да поставите дијагноза, процена, да се направи биопсија и патолозите ќе ни кажат за што се работи-вели Трајковски.

Тој објаснува дека дел од пациентите при снимањето развиваат анксиозност и клаустрофобија поради тесниот простор за снимање. Но и тоа се решава со помош на анестезија.

– Производителите на апарати го решаваат тоа и прават отворени магнетни резонанци. Но се покажа дека не можете сè вие да направите со ист квалитет во отворен како како што е во затворен систем. Современите апарати овозможуваат за  неколку секунди снимање да се добие дијагноза – вели Трајковски.