Нема голем напредок во подобрувањето на состојбата со женските права за што свое влијание имаше и пандемијата.

„Ако се сетиме како ја почнавме оваа година, тоа беа протестите на случајот „Јавна соба“ и апелите до Министерството завнатрешни работи и до Јавното обвинителство и жал на крајот на оваа година, се’ уште не можеме да кажеме дека имаме некаква разрешница. Единствена позитивна работа е што веќе имаме два случаи во Јавно обвинителство, но повторно се’ се сведува на тоа дека работите се во тек. Немаме разрешница од таму, ниту пак некакви одговори од таму. Она што неминовно влијаеше врз состојбата со женските права, односно на жените е пандемијата и тоа од различни аспекти. И покрај тоа што постојано се зборуваше за тоа да се обрне внимание на тоа, особено зборуваа женските организации и ние преку Платформата за родова еднаквост како се донесуваат мерките и политиките кои што се однесуваат на последиците од пандемијата, меѓутоа она што го добивме како резултат е дека политиките се’ уште се недоволно родово сензитивни и дека жените, по кој знае кој пат останаа на маргините и не само што не беше одговорено на нинвните потреби, туку она што се случува е и регрес во одредени области кои се особено значајни за жените.

Од друга страна пак, имаменапредок во однос на законската регулатива. Прв пат имаме закон којшто е прилично опсежен и којшто е во согласност со Истанбулската конвенција, тој стапи на сила во мај, а тоа е Законот за спречување и заштита на родово базираното насилство и семејното насилство, меѓутоа она каде што доцниме е криминализирање на формите на насилство, а без тие да станат кривични дела нема како да се гонат сторителите и им се дава изговор на дел од институциите да не постапуваат. Втора позитивна работа е што има напредок во однос на медиумите кои се покажаа како сојузнци во пренесувањето на она што се случува во ова поле“, вели за Утрински брифинг, Бојана Јавановска од Хелсиншкиот комеитет.

Проследете го целиот разговор во видеото