„Слободен печат“ во поддршка на старите занаети од Скопската чаршија. Преку интервјуа со занаетчиите ќе се обиде да ги спаси од заборав, да ги запозне младите генерации со традицијата која со векови се одржува во Чаршијата. Можеби прилозите ќе бидат поттик за некој млад човек некој занает да го одбере за своја идна професија и со тоа да ја продолжи традицијата. Со тоа ќе ги спаси дуќаните од трајно затварање.

Горан Домазетов е часовничар. Дедо му почнал да се занимава со овој занает во 1924-та година, потоа го наследил татко му. Во Старата скопска чаршија во истиот дуќан се од 1963-та година.

– Занаетот во нашето семејство конкретно часовничарството датира од дваесетите години на минатиот век. Јас сум конкретно околу 35- 36 години во ова. Во мојот случај со часовници кога се занимавате, тоа значи кога е нешто неисправно да се поправи. Кога има делови за часовникот се трудите со оригинални делови да го поправите, или кога е нешто многу старо и не се произведува повеќе, исто да го оспособите да работи- вели Домазетов.

Со текот на годините, набљудувал како работеле неговите предци, нешто прифатил, но, се е тоа искуство. Вели дека со тек на време се усовршил.

-Во ова навлегов гледајќи го татко ми како склопува часовници, како поправа. Интересно ми е кога ќе добиете некое парче кое е мртво, и следува процес на оживување, интерсено е да видите како тоа профункционирало- вели Домазетов.

За оваа работа објаснува дека треба премногу нерви, треба да си многу смирен.

-Се што е поквалитетно се оживува, се поправа. Само поскапите и поквалитетни марки. Поефтините се пластика внатре и се пресувани, не се отвараат, а со тоа и не се поправаат. Механички часовник се сервисира на секои четири до пет години, постојано треба да има ново масло за да работи- вели часовничарот.

Тој препорачува постојано одржување на часовниците. Часовник се одржува надворешно само со парче ткаенина натопено со вода. Внатре се расклопува и се подмачкува, се поправа.

– Еден часовник се сервисира од два часа до цела недела, зависи од типот на часовникот и од дефектот. Метално ремче се поправа, силиконско не. Автоматски часовник се подесува со посебна машина- вели Горан.

За неговиот занает треба многу алати, зависи за кој часовник се работи. Наследник нема, вели дека младите си имаат свој избор во животот. Порано имало чираци сега вели дека нема.

-Занаетот бара седење, внимание, бара осум часа интензивно да си на столица, а младите немаат трпение за тоа- вели Домазетов.

Целото интервју на колешката Агнеса Чаволи и мајсторијата за поправка на часовник погледнете го тука:

Во понеделник очекувајте го бојаџијата Екрем Незири и неговата приказна.