Поранешниот претседател на Собранието, Трајко Вељаноски во отворено писмо до Претседателот на Собранието, координаторите на пратеничките групи на СДСМ, ВМРО-ДПМНЕ, ДУИ, Алијанса, Алтернатива, Беса, Левица и другите учесници на координативните средби, средствата за јавно информирање, невладините организации и граѓаните корисници на сајтот на Собранието прашува каде е целата база на податоци, дневни редови на седници од 1991 година, стенограми на сите тие седници од 1991, видеозаписи од седниците од 2002 година наваму, гласања по точки, податоци за сите пратеници и нивни биографии почнувајќи од првиот собраниски состав од 1991 година.

Што се случува во Собранието на Република Македонија повеќе од една година? Каде се целиот труд, време и енергија вложени од собраниската служба со цел собранискиот сајт и е-Парламент систем да бидат едни од најдобрите во светот, да бидат пример и да им користат на граѓаните, пратениците и службата?? Кој тоа се поигрува со два изградени, имплементирани и функционални системи? И зошто? Требаше само совесно и одговорно да се одржуваат и користат!, пишува во писмото од Вељаноски.

Тој додава дека е разочарувачки тоа што наместо да се развива веб-страницата, целосно се уништува и се заменува со нова која има податоци од 2020 година.

За жал собраниската страница на мрежата е денес илустрација за неодговорното владеење на актуелниве власти. Сепак светот не почна од 2020 година и Македонија не е самостојна држава од 2020 година, напротив од тогаш започна најнеодговорниот период на владеење во нашата историја, појаснува Вељаноски.

Поранешниот собраниски спикер потенцира дека со ваквото неодговорно однесување се губи транспарентноста на Собранието, се губи отчетноста на пратениците пред своите гласачи, се губи најсилната алатка на медиумите за прибирање на многу податоци за работата на Собранието, сега и во минатото, пратениците губат можност за црпење на искуства од меморијата на работа и пракса на Собранието, фрлени во сенка се можностите за проверка на ставовите на партиите и пратениците за значајни теми во сегашноста и минатото, пратениците не можат да црпат искуство од воспоставените практики за работа на Собранието и академската и стручна јавност губи сериозен извор на информации и податоци за своите научни потреби.