Глечерите во Швајцарија изгубиле дополнителни 4% од нивниот волумен оваа година – втора најголема загуба досега – по минатогодишното рекордно топење од 6%, пишува Би-Би-Си. Статистиката доаѓа во годишниот извештај на швајцарската мрежа за следење на глечерите (Гламос), чиј тим истражувачи со години набљудува 176 од вкупните 1.400 глечери во Швајцарија.

Тие предупредуваат дека сега можеби е предоцна да се спасат многу од алпските ледени полиња, дури и ако климатските цели се исполнети.

„Тоа е страшно“, рече шефот на Гламос.

За само две години, глечерите во Швајцарија изгубија 10% од нивниот вкупен волумен – колку што изгубија во трите децении помеѓу 1960 и 1990 година.

Глациолозите кои го мерат мразот не утешуваат со фактот дека овогодинешното топење е нешто помало од минатогодишниот рекорд.

„Сè уште беше втора најнегативна година од почетокот на мерењата“, изјави за Би-Би-Си Матијас Хус, шеф на Гламос. „Страшно е да се види дека оваа крајност од минатата година само се повторува.

Истражувачите велат дека загубата се должи на последователните многу топли лета и многу слабите снежни врнежи минатата зима. Ако продолжат овие временски шеми, велат тие, топењето само ќе се забрза. Некои од помалите глечери во Швајцарија веќе исчезнале. Оваа година истражувачите престанале да го надгледуваат глечерот Сент Анафирн, бидејќи не останал мраз вреден за мерење.

Други се намалуваат толку брзо што е малку веројатно дека можат да се спасат, дури и ако глобалните температури се задржат во рамките на целта во Париз за пораст од 1,5 степени Целзиусови.

Без драматично намалување на стакленички гасови поврзани со глобалното затоплување, експертите за глечерите предупредуваат дека дури и поголемите глечери како Алеч, чиј мраз сега е дебел 800 метри во делови, може да исчезнат за една генерација.

„Секогаш кога ќе се вратам на овие локации што ги надгледував многу години, тоа е поинаку“, рече Хус. „Мразот е помал, потенок, посив. Многу е тажно“.

Но, губењето на глечерите е повеќе од губење на прекрасен поглед. Мразот, кој традиционално се собира во зима и полека се топи во лето, обезбедува свежа вода од витално значење за реките во Европа, за наводнување на посевите во Европа или за ладење на нејзините нуклеарни централи.

Минатата година и повторно оваа година, превозот по реката Рајна, клучен воден пат за товарот во Европа, мораше да биде ограничен бидејќи водата станала премногу плитка.

За време на рекордната жештина од 2022 година, рибите биле отстранети од швајцарските реки и складирани во резервоари, бидејќи самата вода на реката станала премногу топла и премногу оскудна за рибите да преживеат.