Шпорети, фрижидери, но и машини за перење и сушење полесно ќе се поправаат и ќе имаат едноставни софтвери кои лесно ќе се ажурираат. Со ова ќе се продолжи рокот на траење на самите производи бидејќи кога ќе се расипат, многу лесно можат да се поправат. Некои производители велат дека со самото купување на апаратот за домаќинство ќе има и упатство како да се поправи од сопственикот доколку станува збор за помал дефект.

Со новата регулатива ЕУ забранува уништување на непродаден текстил и електронски уреди, а производителите ќе дозволат ажурирање на софтверот, потрошниот материјал и резервните делови.

Цела работа започна минатата недела кога Комитетот за заштита на потрошувачите на Европскиот парламент минатата недела претстави предлог со кој би се продолжил рокот на траење на производите кои во иднина би требало да станат еколошки.

На овој начин, одборот ја прифати ревизијата на Директивата за еко-дизајн за одржливи производи, со цел стоките што се нудат на пазарот да траат подолго, полесно да се поправаат, надградуваат и рециклираат. Оваа регулатива ќе забрани уништување на непродаден текстил и електронски уреди, а производителите повеќе нема да можат да го ограничуваат животниот век на производите.

Затоа, тие ќе бидат обврзани да обезбедат ажурирања на софтверот, потрошен материјал, резервни делови и додатоци за производите во одреден период што ќе се дефинира.

Она што е најважно за потрошувачите, производите и различните уреди ќе можат полесно да се поправаат, а клиентите ќе добијат насоки за да можат сами да го репрограмират, па дури и да го поправат. Кога овие прописи ќе стапат на сила, на пазарот ќе се нудат само оние производи кои се придружени со еден вид „гаранција“ или документ кој содржи точни и ажурирани информации за сите детали за производот. Ваквите податоци ќе им значат на клиентите, бидејќи тие ќе имаат време однапред да одлучат кој производ сакаат да го изберат, дали имаат можност да го поправат доколку е потребно и кои се опциите за рециклирање.

Кога станува збор за забраната за уништување на непродадените производи, таа се однесува на обврската на трговците да пријават годишен број и процент на производи што ги фрлаат и да ги наведат причините зошто го прават тоа. Благодарение на овие податоци, Комисијата можеше да заклучи кои производи треба да бидат предмет на забрана за уништување. Инаку, во новата регулатива стои дека посебна забрана за уништување на непродаден текстил и обувки, како и разни уреди, ќе биде воведена една година по стапувањето на сила на законот.

Комисијата треба да постави голем број производи како приоритети, а засега се знае дека тоа се железо, челик, алуминиум, текстил (особено облека и обувки), мебел, гуми, детергенти, бои, масла и хемикалии. Европа, да потсетиме, неодамна усвои стратегија за одржливи текстилни производи, бидејќи производството на облека е двојно зголемено во последните две децении, а издржливоста на производите е скратена за една третина.

Како што беше наведено во тогашното соопштение на ЕК, секој жител на Европската Унија фрла по 11 килограми облека годишно, додека алиштата се носат во просек од седум до осум пати. Текстилните производи во иднина ќе имаат и дигитален документ со себе кој на клиентите ќе им ги обезбедува сите информации – како каде и кога е направен, од какви материјали е направен, дали може да се рециклира.