Њујорк Тајмс ја открива позадината на совршено изведената операција на Мосад со пејџери
Во продажната презентација на Хезболах пред две години, новата линија на пејџери на Аполо изгледаше совршено прилагодена на потребите на група со широка мрежа на параноични борци, наведува Њујорк тајмс.
Препорачано
Пејџерот AR924 беше нешто пообемно, но робустен, дизајниран да ги издржи условите на бојното поле. Тој можеше да се пофали со водоотпорен тајвански дизајн и голема батерија која можеше да работи со месеци без полнење.
Што е најважно, немаше опасност израелското разузнавање да може да ги следи овие уреди. Водачите на Хезболах беа толку импресионирани што купија 5.000 примероци и почнаа да ги дистрибуираат до борците од средно ниво и персоналот за поддршка во февруари.
Мосад од далечина ги активираше пејџерските експлозии
Никој од корисниците не се посомневал дека носат вешто изработена израелска бомба. Дури и откако илјадници уреди експлодираа во Либан и Сирија, малкумина ја сфатија нивната најзлобна карактеристика: процес на дешифрирање во две фази што гарантираше дека повеќето корисници го држат пејџерот со двете раце кога тој експлодира.
Според израелските, американските и блискоисточните претставници, Мосад од далечина ги активирал овие уреди на 17 септември, убивајќи или осакатејќи до 3.000 офицери и членови на Хезболах, главно во заднински улоги, заедно со непознат број цивили.
Овој чин на шпионажа е една од најуспешните и најгенијалните разузнавачки операции во поновата историја. Сепак, клучните детали за операцијата, вклучително и нејзиното планирање и извршување, како и контроверзноста што ја предизвика во безбедносната заедница на Израел и меѓу сојузниците, дури сега излегуваат на виделина.
Нападот со пејџер го охрабри Израел да оди чекор понатаму и да го убие лидерот на Хезболах
Оваа приказна, вклучувајќи бројни нови детали за операцијата, беше составена од интервјуа со израелски, арапски и американски безбедносни службеници, политичари и дипломати запознаени со настаните, како и либански официјални лица и луѓе блиски до Хезболах. Сите зборуваа под услов да останат анонимни поради чувствителноста на информациите.
Тие му опишаа на Њујорк Тајмс долгорочен план кој потекнува од централата на Мосад во Тел Авив и вклучува оперативци и несвесни помагачи во повеќе земји.
Според извештајот на Вашингтон пост, нападот не само што го опустоши раководството на Хезболах, туку и го охрабри Израел да го таргетира и убие неговиот врвен лидер Хасан Насрала, зголемувајќи го ризикот од поширока војна на Блискиот Исток.
Иранскиот напад со 180 проектили ги убеди израелските политички лидери дека Хезболах може да биде турнат на работ, подложен на систематско уништување со воздушни напади, а подоцна можеби и на копнена инвазија. Додека многумина се восхитуваа на успехот на заговорот, некои официјални лица остануваат загрижени за пошироките последици од нападот во конфликтот кој продолжува да се шири.
Маркетинг службеник го убедил Хезболах да ги купи фаталните пејџери
Бидејќи лидерите на Хезболах беа претпазливи за можна саботажа, пејџерите не можеа да ги добијат Израел, САД или некој од сојузниците на Израел. Во 2023 година, групата почна да добива понуди за купување пејџери на Аполо со тајванска ознака, светски призната трговска марка без никакви врски со израелските или еврејските интереси. Тајванската компанија немаше знаење за планот, изјавија официјални лица.
Договорот за продажба дојде од маркетинг службеник на кој Хезболах му веруваше и кој имаше врски со Аполо. Жената, чиј идентитет и националност официјални лица не сакаа да го откријат, била поранешен претставник на Блискиот Исток на тајванска компанија, која основала своја компанија и имала лиценца да продава линија пејџери со брендот Аполо. Во 2023 година, таа му понуди на Хезболах еден од производите што ги продаваше: цврстиот и сигурен модел AR924.
„Беше во контакт со Хезболах и им објасни зошто поголем пејџер со поголема батерија е подобар од оригиналниот модел“, изјави израелски функционер запознаен со деталите за операцијата. Една од главните продажни точки на AR924 беше тоа што може да се полни со кабел. А батериите беа подолготрајни“, изјавија официјални претставници за Њујорк тајмс.
Хезболах демонтираше пејџерите, но не ја открија стапицата
Се испостави дека производството на уредите било аутсорсинг, а службеникот за маркетинг не знаел за операцијата и не знаел дека пејџерите биле физички собрани во Израел под надзор на Мосад, изјавија официјални лица. Пејџерите на Мосад, со тежина помала од 100 грама, вклучуваа уникатна карактеристика: пакет батерии каде е сокриено мало количество силен експлозив.
Компонентата на бомбата била толку внимателно скриена што било практично невозможно да се открие, дури и ако уредот бил расклопен, велат официјалните лица. Тие веруваат дека Хезболах селектирал дел од пејџерите за да ги снима со рендген, но дека ништо не успеале да пронајдат.
Невидлива била и можноста за далечински пристап до уредите. Разузнавачкиот сигнал може да предизвика илјадници уреди да експлодираат одеднаш. Но, за да се обезбеди максимална штета, експлозијата можела да биде активирана и со посебен процес во два чекора потребен за прегледување безбедни пораки кои биле шифрирани.
„Требаше да притиснете две копчиња за да ја прочитате пораката“, рече службеникот. Во пракса, тоа значеше користење на двете раце.
Во експлозијата, корисниците „биле ранети во двете раце“, и така целосно оневозможени да се борат“, наведуваат официјалните претставници.
Нетанјаху ја откри оваа можност на 12 септември
Повеќето високи избрани функционери во Израел не беа свесни за овој потенцијал до 12 септември. Тогаш премиерот Бенјамин Нетанјаху ги повика своите разузнавачки советници на состанок за да разговараат за потенцијалните дејства против Хезболах, изјавија израелските власти.
Според резимето на состанокот, изработено од официјални лица запознаени со настанот, претставниците на Мосад за прв пат открија која била една од најтајните операции на агенцијата. Дотогаш, Израелците ставија темпирани пејџери во рацете и џебовите на илјадници оперативци на Хезболах.
Разузнавачките претставници, исто така, разговараа за долгогодишната загриженост: како што кризата ескалираше во јужен Либан, постоеше зголемена опасност да бидат откриени експлозиви. Годините на внимателно планирање и измама би можеле брзо да паднат во вода.
Интензивна дебата избувна низ израелскиот безбедносен естаблишмент. Сите, вклучително и Нетанјаху, препознаа дека илјадници пејџери со експлозив може да нанесат невидена штета на Хезболах, но исто така може да предизвикаат жесток одговор, вклучително и масовна ракетна одмазда од преживеаните лидери на Хезболах, со можност Иран да се вклучи во конфликтот.
САД не беа информирани за операцијата
САД, најблискиот сојузник на Израел, не биле информирани за пејџерите или за дискусијата дали да ги активираат, рекоа американските власти.
Нетанјаху го одобри активирањето на уредите додека тие сè уште можат да нанесат максимална штета. Во текот на следната недела, Мосад започна со подготовки за активирање на пејџерите и радио уредите кои веќе беа во оптек.
Во меѓувреме, во Ерусалим и Тел Авив, дискусијата за кампањата против Хезболах се прошири на друга значајна цел – Насралах.
Мосад знаеше каде се наоѓа лидерот на Хезболах во Либан со години и внимателно ги следеше неговите движења, изјавија официјални лица.
Сепак, Израелците се воздржуваа од напад, сигурни дека атентат ќе доведе до војна со групата, а можеби и со Иран.
Американските дипломати го притиснаа Насрала да се согласи на прекин на огнот со Израел, надевајќи се на договор што може да доведе до повлекување на борците на Хезболах од јужните либански бази кои им се закануваа на израелските граѓани во заедниците во близина на границата.
Високи израелски функционери рекоа дека го поддржуваат предлогот за прекин на огнот, но Насрала одби да даде согласност, инсистирајќи на прекин на огнот во Газа, изјавија американски и блискоисточни претставници. Некои високи политички и воени функционери во Израел останаа несигурни за таргетирање на Насрала, плашејќи се од последиците.
Моментот кога членовите на Хезболах добија порака за пејџер
На 17 септември, додека сè уште беснееше дебатата во највисоките израелски кругови за национална безбедност за тоа дали да се нападне лидерот на Хезболах, илјадници пејџери на Аполо ѕвонеа или вибрираа истовремено низ Либан и Сирија. На екранот се појави кратка реченица на арапски: „Добивте шифрирана порака“.
Оперативците на Хезболах совесно ги следеа упатствата за проверка на кодираните пораки, притискајќи две копчиња. Во куќите и продавниците, во автомобилите и на тротоарите, експлозии им ги одземаа рацете, рацете и прстите. Помалку од една минута подоцна, илјадници други пејџери експлодираа со далечинска команда, без разлика дали корисникот некогаш го допрел својот уред.
Следниот ден, 18 септември, стотици радиио уреди експлодираа на ист начин, убивајќи ги и осакатувајќи корисниците, но и случајните минувачи.
Тоа беше првиот во серијата удари насочени кон едниот од најжестоките непријатели на Израел. Додека Хезболах пропаѓаше, Израел повторно нападна, гаѓајќи ги штабовите, арсеналите и логистичките центри на групата со бомби од 900 килограми.
Најголемата серија воздушни напади се случи на 27 септември, 10 дена по експлозијата на пејџерите. Нападот, насочен кон закопан команден центар во Бејрут, го наредил Нетанјаху додека патувал во Њујорк на говор во Обединетите нации во кој, обраќајќи му се на Хезболах, изјавил: „Доста е“.
„Нема да прифатиме терористичка војска на нашата северна граница, способна да изврши уште еден масакр како оној изврешн од Хамас 7 октомври“, посочил Нетанјаху во говорот.
Следниот ден, 28 септември, Хезболах го потврди она што поголемиот дел од светот веќе го знаеше: Насрала, жестокиот водач на групата и заколнат непријател на Израел, е мртов.
