Нашиот истакнат театарски, филмски и телевизиски актер од турска националност Салаетин Билал е роден во Скопје на 19 март 1942 година. Студирал на Театарскиот конзерваториум во Истанбул, Турција, а во 1964 година станал член на ансамблот на Турски театар – Скопје.

Како актер гостувал и во проекти изведувани на сцените на Македонскиот народен театар, Драмскиот театар, како и на матичната сцена со ансамблот на Албанската драма.

Во неговата биографија, меѓу другите, се запишани филмовите „Најдолгиот пат“ (1976), „Време води“ (1980), „Ангели на отпад“ (1995), „Џипси меџик“ (1997), „Зад непријателските линии“, „Прашина“ (2001), преку „Илузија“ (2004), „Сенки“ (2007), „Мајки“ (2010), па се до последните филмови на македонската филмска продукција „Трето полувреме“ (2012), „Балканот не е мртов“ (2013), „Херој“ (2013) и „До балчак“ (2014).

Глумел и во голем број серии, како „Волшебното самарче“ (1975), „Итар Пејо“ (1977), „Илинден“ (1982), „Белото Циганче“ (1984), „Солунски патрдии“ (1986), „Тврдокорни“ (1988-1992), Македонски народни приказни (1994) и уште многу други, a својот последен филм „Дедо и внук“ не дочека да го види.

За своето актерство бил награден како најдобар артист на театарските игри „Војдан Чернодрински“ во Прилеп во 1976 и 1990 година, а на Театарските игри во 1992 година добил награда за најдобра споредна улога.

Двапати бил добитник на наградата што ја доделува ревијата „Екран“ – прогласен е за глумец на годината во 1976 и 1977 година. Добитник е и на општествените признанија „13 Ноември“ – Награда на градот Скопје за 1977 година, а во 1984 година го доби највисокото републичко признание Наградата „11 Октомври“, Добитник е на Наградата за животно дело „Војдан Чернодрински“ во 2014 година.

По долго боледување починал во Скопје на 10 мај 2018 година, на 76 годишна возраст.