Нација што извршува геноцид не може да продолжи да пее. И светот што гледа нација што извршува геноцид не може да пее со неа. Ниту може да го прифати фактот дека оваа нација сака да продолжи да пее како ништо да не се случило.

Фактот дека Израел може дури и да замисли дека ќе учествува на натпревар за песни, со сите свои светки и специјални ефекти, на врвот на геноцидот во Појасот Газа, додека неговите војници убиваат и уништуваат без милост, покажува дека тој го загубил својот пат. Требаше сам да разбере дека во моментов не му е местото на ниту едно меѓународно славење.

Да ја наведнеше главата од срам и да се повлечеше од натпреварот за Песна на Евровизија, ќе задржеше многу повеќе чест отколку што има со тоа што фрла обвинувања за антисемитизам кон целиот свет, како светот да е тој што извршува масакри во Газа, а не Израелските одбранбени сили.

Евровизија е натпревар за песни за европските јавни радиодифузери. Израел влезе во него, како што има и други европски настани од областа на науката, спортот и културата, благодарение на посебниот третман на Европа кон него. Тоа е недела на задоволство и песни, како и многу национализам, за обожавателите на жанрот. Натпреварот се смета за аполитичен, но во 2022 година Европската радиодифузна унија ја исклучи Русија поради нејзината инвазија на Украина.

Исклучувањето на Русија се сметаше за „саморазбирливо“. Никој не се жалеше на „омраза кон Русите“. Кој сака да изведува козачки танц заедно со млади луѓе чии пријатели гранатираат домови во Киев? Значи, Русија е надвор од Евровизија, како што и треба да биде. Нејзината забрана беше морална одлука, а не политички потег. И Израел не крена врева поради тоа.

Инвазијата на Израел на Газа е далеку посурова и погеноцидна од инвазијата на Русија на Украина, иако таа инвазија исто така беше сурова и криминална. Ако ги измериме, на пример, според бројот на убиени деца – мерка што го одразува варварството – тогаш 659 деца се убиени во Украина за време на три и пол години војна, додека во Газа повеќе од 18.000 деца се убиени за отприлика две години.
Дали воопшто има прашање дали една земја чии војници убиваат толку многу деца има право да учествува на меѓународен фестивал? За што зборуваат Израелците кога зборуваат за антисемитизам во овој контекст? Само филосемитизмот и љубовта кон Израел ја задржаа земјата во натпреварот оваа година. Не требаше да биде таму ни тогаш.

Израелците се преправаат дека се навредени. Нашите идиотски медиуми им кажуваат дека сите нè мразат поради муслиманите во Европа. Тоа е полесно за Израелците да го проголтаат, но очигледно е целосна лага. Европа нè мрази поради децата што Израел ги уби во Газа, а не поради муслиманските имигранти. Ниту една личност со совест во светот која ги видела сликите на злосторствата од Газа не може да не ги презира луѓето кои ги извршуваат овие злосторства.

За разлика од Израелците, чии медиуми ги заслепуваат заштитувајќи ги од овие слики, светот гледа и веќе не може да остане нем. Тоа не е само право на светот, туку и негова обврска. Можеби можеше да им прости на Русите бидејќи живеат во диктатура, но нема попусти за земјите кои тврдат дека се демократии.

Владата на Израел го претставува својот народ, и војната во Газа е прифатлива за повеќето Израелци. Факт е дека огромното мнозинство Израелци учествуваа во неа, без разлика дали со задоволство или само од слепа послушност, и повеќето Израелци навистина не се грижат за геноцидот, туку само за враќање на заложниците. Да не беа заложниците, тука немаше да има демонстрации вакви какви што се случуваат.

Заслужуваме неподнослива казна, а уште повеќе откако почна фазата на целосно лудило во градот Газа. Ова не е ниту омраза кон Израел ниту мазохизам; тоа само покажува како изгледа едно чувство за правда. Со оваа крв на своите раце, Израел не треба ни да се обидува да се здобие со прием во кој било клуб што би прифатил за членови криминалци како него. И да се танцува во Штадхале во Виена во мај на крвта на уништената, етнички исчистена Газа? Тоа е значка на срам за Европа што само пет земји досега се спротивставија на учеството на Израел. Не заслужува да биде таму.

(Авторот е новинар)

ЈАЗИКОТ НА КОЈ СЕ НАПИШАНИ, КАКО И СТАВОВИТЕ ИЗНЕСЕНИ ВО КОЛУМНИТЕ, НЕ СЕ СЕКОГАШ ОДРАЗ НА УРЕДУВАЧКАТА ПОЛИТИКА НА „СЛОБОДЕН ПЕЧАТ“