Крзнените топлинки и перничиња се меѓу петте топ производи што во 2022 година излегле од македонските фабрики за облека, открива најновата анализа на Државниот завод за статистика, според која, тогаш крзнените производи биле на првото место. Пред три години биле произведени речиси 46 илјади разни крзнени парчиња. И ако некогаш македонските текстилци главно шиеја тешка конфекција – капути, костуми или панталони, во 2022 година, на второто место според произведеното се шаловите, ешарпите, шамиите и заровите, во должина од речиси 42 илјади квадрати. Третата позиција ја држат женските блузи, кошули и кошули – блузи, околу 33 илјади парчиња, потоа следуваат машките кошули, хулахоп чорапите и на крајот следуваат комплетите работничка облека од памук и синтетика.

– Македонските текстилни фабрики веќе одамна не се занимаваат со производство на тешка конфекција, но и со лесната ја губиме битката. Најголемиот дел од нашиот извоз оди за Германија, но веќе подолг период не сме конкурентни и со ЛОН-производите, бидејќи Бангладеш е суверен владетел на ова поле. Нарачките константно се намалуваат, а сè додека не се среди состојбата во германската економија, нам нема да ни оди работата, бидејќи годишно производството опаѓа за 7 отсто – објаснува за „Слободен печат“, Ангел Димитров од „Мода“, Свети Николе.

Текстилната индустрија некогаш беше една од најзастапените индустрии во земјава. Во поранешна Југославија, Македонија се третираше како регион за развој на текстилниот сектор, со капацитети наменети за југословенскиот пазар и пошироко. Транзицискиот период донесе проблеми поради затворањето на големите компании за производство на хемиски влакна (ОХИС, ХЕМТЕКС) како суровинска база и губење на традиционалните извозни пазари. Сепак, со преструктуирањето оваа дејност стана индустриска гранка со значителен економски и извозен потенцијал.

Во големиот број помали компании работат околу 27.000 вработени, пред сè во конфекцијата, што претставува 25 отсто од вработените во индустријата. Компаниите се најчесто во приватна сопственост, во некои и со странски вложувања. Производството на текстилните и на кожарските производи во последните години, од 2005 година наваму, бележи негативна тенденција, како кај производството на текстилни ткаенини, кај производството на облека, така и кај производството на кожа за разлика од позитивниот тренд во некои години кај вкупното индустриското производство, и одделно кај преработувачката индустрија.

Една од специфичностите на извозот од текстилната и од кожарската индустрија е високата застапеност на ЛОН-от, кој во производството на облеката и обувки константно учествува околу 93 отсто, а само 7 отсто отпаѓа на класичното производство. Оттаму, оваа дејност е со висок степен на зависност од случувањата односно порачките за производство од странство.