Многу граѓани ја прават истата грешка кога станува збор за планирање на пензионирањето – тие почнуваат да размислуваат за тоа само кога се приближува пензионирањето. Но, дотогаш обично е предоцна. Достоинствениот живот во староста треба да се испланира што е можно порано, а финансиското планирање мора да игра примарна улога во ова.

Пензионерскиот живот бара пари. Повеќето од сегашните пензионери ги добиваат тие пари од нивната пензија што ја исплаќа државата, но има еден голем проблем со тоа – пензиите се многу ниски- пишува Вечерњи хр.

Саша Ивановиќ, финансиски експерт и основач на „Центра Злата“, тврди дека е клучно граѓаните сами да почнат да се грижат за својата пензија, без да се потпираат на државата:

„Просечната пензија во Хрватска е помала од 40% од просечната плата – само некаде околу 550 евра месечно. Оваа сума не е ни приближно доволна за достоинствен живот во третата доба. Кој не сака да западне во сиромаштија по четири децении напорна работа, мора што поскоро да почне да штеди и инвестира на паметен начин, без да се потпира само на неодржливи пензиски столбови- вели Ивановиќ.“

Дури и меѓу оние финансиски свесни граѓани кои почнуваат да штедат за пензионирање на млада возраст, многумина го прават тоа така што издвојуваат дел од својата плата „настрана“ на банкарска сметка или долгорочно штедење. Но, постои еден голем проблем со ваквите заштеди:

„Каматите за штедење во банка се толку ниски што дури не ја покриваат ни загубата на вредноста на парите што се јавува поради инфлацијата. На пример, 1.000 евра што ќе ги ставите настрана во вашите триесетти години ќе изгубат повеќе од половина од својата вредност до моментот кога ќе се пензионирате, ако тогаш воопшто ќе постојат евра. Затоа е потребно да инвестирате пари во инвестициски инструменти кои се безбедни, но носат принос, а не само да ги чувате во заштеди“, тврди Ивановиќ.

Златото е еден таков инструмент. Инвестирањето во физичко злато станува сè попопуларно во последниве години во светот, но и во Хрватска. Главната причина лежи во високата профитабилност. Имено, цената на златото во евра се зголеми за околу 730% во последните 20 години, што значи дека просечниот годишен пораст во тој период е над 10% – значително повеќе од каматата за банкарски штедења и многу други форми на инвестирање.

„Златото е долгорочна инвестиција, т.е. замена за непрофитабилните банкарски заштеди. Историски гледано, оние кои поседувале физичко злато секогаш се снаоѓале подобро на долг рок од оние кои се потпирале само на државни валути или банки, а тоа можеме да го очекуваме и во иднина“, забележува Ивановиќ.

Најчестата форма на инвестирање во злато е едноставно купување физички златни монети или златни прачки од дилери како што е Центар Злата. Производите доаѓаат во различни големини, така што има по нешто за сечиј џеб, а порастот на цената на златото значи дека таквите заштеди се профитабилни на долг рок и можат да придонесат за личен буџет во пензија.

Историски гледано, цената на златото не секогаш расте подеднакво. Како по правило, најголемите зголемувања се бележат во време на криза и нестабилност, бидејќи златото се смета за безбедно засолниште за капиталот, а потоа побарувачката за него се зголемува.