Песната „Јутро“ годинава на „Охрид фест“ го добива признанието „Песна за сите времиња“. Го помина тестот на времето, ни се врежа во срцата и еве ја трае речиси 20 години. Кои ви се асоцијациите за „Јутро“, колку ве израдува наградата?

– Секако дека „Јутро“ е мојата музичка лична карта и мило ми е што е прогласена за песна за сите времиња, бидејќи таа навистина е антологиска. Му благодарам на „Охрид фест“ за оваа награда! Секако таа му припаѓа и на Жељко Јосимовиќ, кој ја компонираше „Јутро“, го правеше аранжманот, но и на Александра Милутиновиќ, која го напиша текстот. Ѝ благодарам на публиката која ме сака, ме поддржува и ме слуша сите овие години, ѝ благодарам бидејќи имам за кого да пеам.

Често настапувате кај нас, ја сакате Македонија, а и таа Вас, публиката Ве обожава, тука се и спомените на Тоше Проески, музикалноста како национален код. Што уште сакате кај нас и која е првата работа што ја правите кога ќе дојдете во Македонија?

– Навистина постои некоја тајна врска помеѓу македонската публика и мене, па затоа често ви доаѓам. Секако, тука е и поврзаноста со вонвременскиот Тоше, чија песна „Где да одем да те не волим“ ја снимив на претходниот албум. Обожавам сè кога ќе дојдам во Македонија – од луѓето, преку музиката, па сè до храната.

Успешна кариера, фантастични песни, концерти… И покрај тоа вие останавте природна, достапна и драга. Како Ви успеа да го совладате егото?

– Мислам дека тоа е работа на воспитување, но и на карактер. Оваа наша работа е многу неизвесна, а популарноста – релативна, па сè може многу бргу да се смени. Затоа е добро да не се занесувате со слава.

Музиката денес, нови пејачи, нови жанрови… Што мислите за тоа и колку песната е браник против сите „натрапници“ во музиката?

– Да, тоа е песната. Мислам дека трендовите секогаш постоеле, па и меѓу нив има добри песни, не се осудува сè. Медиумите можат многу да помогнат, во подеднакво пласирање на трендовската и мејнстрим музиката, за да немаме впечаток дека на публиката ѝ е наметнат некој вид музика, туку дека го имаат правото на избор.