Фросина Ременски дипломирала на Институтот за социологија при Филозофскиот факултет во Скопје, каде што магистрирала и докторирала од областа на безбедноста. Работела како професор во средно училиште и асистент на Институтот за социологија, а потоа и асистент на Полициската академија во Скопје. Од ноември 2012 година била избрана за вонреден професор на Факултетот за безбедност. Автор е и на повеќе научни и стручни трудови. Била министер за труд и социјална политика, пратеничка, а во партијата била потпретседател на Централниот одбор на СДСМ. На гласачкото ливче е со бројот 2.

Дали и во која насока имате намера да спроведете внатрепартиски реформи во СДСМ?

– Реформата во СДСМ е неопходна за да се врати победничкиот дух кај членството од кое го црпиме легитимитетот на одлуките. Тоа е најтешката работа, затоа што победничкиот дух и мотивираност извираат од вербата на членството, од промена на односот кон нив и од автономијата на нивното делување. Реформата што имам намера да ја спроведам, подразбира континуитет на сите добри политики и практики на партијата, промена на практиките за внатрешна и надворешна комуникација со членството и со јавноста, воведување комплетна дигитализација како форма на заштеда на ресурси, деконцентрација на моќта на одлучувањето и поголема автономија и видливост на женските, младинските и интересните организации во рамките на партијата. За мене најважна е мотивираноста за победа, која треба да биде видена и препознаена во одлуките и постапките, за да се врати вербата дека можеме многу, многу подобро. Членството знае кој од кандидатите има одлучност да го направи тоа.

Имате ли намера да се справите со партискиот клиентелизам во СДСМ во рамките на функционирањето на државата?

– Многу резултати и незадоволства во рамките на општинските организации доаѓаат токму од видливите форми на клиентелизам кога малкумина ја концентрираат моќта на одлучувањето и преку ноќ стануваат недостапни за членството, кое им го градело и дало легитимитетот за избор. Внатрепартиските избори значат и тоа – промена на матрицата на размислување од општинските раководства до врвот. Имаме организации што работат и функционираат беспрекорно, но во основа треба многу од тоа да се промени. Кронизмот, клиентелизмот се појави што ја подјадуваат еднаквоста и слободата помеѓу граѓаните. Партијата рефлектира практика на владеење и кон надвор. Емисијата на енергијата и практиката што ветува еднакви можности, значи обврска да се свртиме кон сите.

Сите политичари говорат за неопходноста од борба со корупцијата. Кој е Вашиот конкретен план во таа област?

– На изборите во 2016 година, СДСМ го победи националистичкиот концепт на ВМРО-ДПМНЕ токму со концептот за „борба против организираниот криминал и корупцијата“. За жал, денес гледаме враќање на националистичкиот концепт, кој во преден план го користи македонско-бугарскиот спор, идентитетските теми и прашања, додека СДСМ е на ниво на промоција на борба против корупција и организиран криминал како ПР-стратегија, а не оперативен план. Одамна требаше зборовите да преминат на дела. Граѓаните очекуваат демонтирање на антисистемските елементи што ги наследивме со инсталираната режимска матрица во сите ешалони на власта. Не очекуваа усовршување и унапредување на тие кадри и практики. Денес институциите со кои ние управуваме, влегуваат во практики на прикривање криминал сторен од претходната власт, а инсистирањето да се разрешат многу од нечепнатите случаи, функционери почнуваат да го сметаат како однос кон нив, а не како однос кон проблемот. Тоа мора да се смени под итно. Најголемиот апсурд на денешницата е тоа што извршителите на нарачки од едно друго време преку ноќ станаа најголеми реформатори, професионалци и душегрижници во таа борба против корупцијата и криминалот, а антисистемот ги породи токму нив како слуги. Слугите на режимот не можат да се борат против корупција и криминал. Мојот план за борба против организиран криминал и корупција е непроменет од 2011 година до денес, но дополнет е со многу други работи што ги видов и на кои работев изминатите години. Ако имав можност макар 40 отсто да реализирам од него, денес нашето место на скалите на ефикасност на институциите и перцепцијата за корупција ќе беа ниски, а тоа ќе значеше исполнување на концептот од 2016 година. За борба против криминал и корупција треба акција со знаење, храброст, решителност и тим, а не реторика, пропаганда и конференции во недоглед. Се направи комплетен дефокус за тоа чија задача е тоа. Сигурно не на ДКСК на оперативно ниво и на вицепремиер без овластувања. Додека тие ја водат реториката, МВР наместо да делува проактивно, чека насоки од заспани и корумпирани обвинители.

Билатералните проблеми со Република Бугарија ја блокираат евроинтегративната перспектива на нашата држава. Би менувале ли нешто во пристапот на решавањето на овој проблем?

– Пристапот мора да се промени. Тоа е како во медицината – ако една терапија не дава резултат, мора да се примени друга, посовремена. Жалам што Договорот со Бугарија се сведе само на еден сегмент од целиот договор, а тоа е мешовитата комисија за историски и образовни прашања, а не на пример на инфраструктурата, трговската размена, инвестициите и прашањата за меѓугранична економска и туристичка соработка. Кога започнаа несогласувањата во рамките на таа комисија за одредени ликови од историјата кои ние ги чествуваме, истакнав дека за прашањата што нѐ делат и нѐ спротивставуваат како народи, најдобро ќе биде „да се договориме за нив да не се договараме“. Токму тие несогласувања ги поттикнаа националистичките реторики во двете земји, кои се преточија во отворена реторика на непријателство. Ние згрешивме што дозволивме таа реторика да ни се препише нам, зашто не реагиравме како институции и како држава за отворените реторики во вид на хибридни закани од министри за одбрана и надворешни работи. Членките на НАТО не смеат да имаат непријателска реторика која ги подрива темелите на суверенитетот и независноста на нејзина земја членка – тоа е субверзивен и недозволив акт. Спорот со Бугарија час поскоро треба да стане прашање на политичките сектори на НАТО-алијансата и да се разгледува и решава низ призма на регионална безбедност и стабилност на регионот, кој најмногу се соочува со хибридни закани од нечленки на НАТО. НАТО не е само тенкови, опрема и авиони за чување на македонското небо. За да го видиме бенефитот од членството во НАТО како политички, а не воен сојуз, треба да се употребат сите механизми за заштита на вредностите од повелбата на ООН кои значат не покажување сила (во секаква смисла на зборот) што значи нарушување на елементите на суверенитетот и регионалната стабилност. Историјата не е практична наука. Таа не може да ги реши сегашните и идните предизвици. Во овој случај се покажа дека таа може да наштети на една добра соседска соработка. Ако се договориме да не се договараме за темите што нѐ делат, ќе имаме исчекор напред. Ако тоа придонесе за деблокирање на процесот на почнување на преговорите, сите други прашања ќе се решаваат низ призма на сегашноста и иднината, а не на минатото.