Имал 11 деца, а љубовникот го сакал повеќе од секоја жена: Го одбил Оскарот и засекогаш го промени Холивуд
Холивуд и цел свет ќе го помни Марлон Брандо како глумец кој во 1973 година го одбил Оскарот за брилијантната улога на мафијашкиот шеф Вито Корлеоне во филмот „Кум“.
Таткото на Марлон Брандо бил произведувач на пестициди, а мајка му била глумица и за тоа време многу неконвенционална жена – пушела, носела панталони, возела автомобил и „најстрашното“ – била алкохоличарка.
Препорачано
Марлон имал две сестри, но секогаш бил приврзан за мајка му зашто татко му бил прилично строг.
– Иако по него го добив името, никогаш не успеав да го привлечам неговото внимание, не беше задоволен ниту со еден мој избор, секогаш ми повторуваше дека ништо нема да постигнам во животот и дека не сум способен да направам ништо вредно за внимание, – напишал Брандо во својата биографија.
Пред да ѝ се придружи на сестра си на Академијата за глума во Њујорк, работел сешто. Бил исфрлен од средно училиште зашто по училишните ходници се возел со мотор. Татко му го запишал во воена академија, но поради бегство во град бил исфрлен и од таму, па некое време работел како натоварувач.
Првата улога ја добил во филмот „Луѓе“ во 1950 година во кој глумел воен ветеран, а за што подобро да ја одигра улогата поминал цел месец во воена болница меѓу воени ветерани.
Првата номинација за Оскар ја добил само една година подоцна и тоа за филмот „Трамвајот наречен желба“, а потоа следувале уште три номинации – за филмот „Вива Запата“ и „Јулиј Цезар“, за во 1954 година да го добие Оскарот за филмот „На доковите на Њујорк“.
Три години подоцна повторно е номиниран за Оскар, овојпат за улогата во филмот „Сајонара“, а 60-те години не биле баш сјајни за овој вонсериски карактерен глумец. Конечно во 1972 година, презнетерите на доделувањето на Оскари – Лив Улман и Роџер Мур го прочитале неговото име, но на сцената наместо Брандо се качила Индијанката Сачин Литфелд во традиционална облека на племето Апачи. Претседателката за подобрување на имиџот на американските Индијанци, чии претци се од славното индијанско племе, држела говор во име на својот пријател.
– Немам време да го прочитам ова писмо кое ми го напиша Марлон Брандо зашто има повеќе од 15 страници, но тој одби да го прими Оскарот во знак на протест против Холивуд кој со децении ги прикажува Индијанците и сите други раси на омаловажувачки начин, – рекла во говорот.
Имено, Брандо бил активен борец за човекови права, за правата на Афро-Американците, против апартхејдот, а особено за правата на Индијанците.
После тоа уште двапати бил номиниран за Оскар – меѓу останатите улоги и за улогата во филмот „Последно танго во Париз“ во 1973.
Приватниот живот, исто така, му бил неверојатен. Првата сопруга Ана Кафши од него го криела својот вистински идентитет. Знаела дека Брандо сака егзотични жени, па се облекла како индијанска убавица, иако била од Велс, од едно католичко семејство. Се венчале во 1957 година, па го добиле синот Кристијан (1959) и истата година се развеле.
По една година, се оженил за Мовита Кастенеда, мексиканска глумица која била седум години постара од него, а се развеле две години подоцна.
По улогата во филмот „Бунт на бродот Баунти“ (1962) се вљубил во Тахитите каде се снимал филмот. Закупил дел од коралниот остров на период од 99 години и таму имал намера да отвори центар за зачувување на околината и болница. Набрзо се вљубил во Тахичанката Тарита Терипија и се венчале во 1962.
Тој тогаш имал 38 години, а таа – 20 години. Подоцна за неа рекол дека кога ја запознал била наивна и припроста.
Му родила четири деца, но никогаш не ја одвел во Америка, зашто тврдел дека се премногу чесни и полни со верба во луѓето, и дека во Америка би пропаднале. Нивната ќерка Чајен Бардо станала модел, но патела поради отстуството на татка си во нејзиниот живот. Се препуштила на дроги и на крај се обесила во 1995 година, оставајќи го синот Туки Брандо кој подоцна ќе стане успешен манекен.
Брандо признал дека имал хомосексуални искуства. Отворено зборувал дека доколку неговиот партнер и пријател од детство Вали Кокс бил жена, дека веднаш би го оженил и дека би живееле среќно до крајот на животот. Сепак, сопругата на Кокс тврдела дека меѓу Брабдо и Коск има само платонска љубов. Кога Кос починал во 1973 година, Брандо бил целосно скршен човек. Кокс бил кремиран, а Брандо до смртта ја чувал неговата урна со пепел.
Брандо починал во 2004 година во болница, од фиброза на белите дробови. Во тоа време веќе имал карцином на црн дроб и проблеми со дијабет. Бил кремиран, а неговата пепел била помешана со пепелта на Кокс и третиот пријател Сам Гилман. Дел од пепелта е растурена на Тахити, а дел по калифорниската Долина на смртта – пустина која е едно од најтоплите места на земјата.
Брандо имал вкупно 11 деца од различни жени. Во филмската инсдустрија ќе остане запаметен како човек кој со својата глума го промени холивудскиот филм и стана една од иконите на 20-от век.
