Во срцето на Пекинг, на познатата авенија Чанг’ан, се одржа една од најголемите воени паради во современата кинеска историја. Настанот, кој ја одбележа 80-годишнината од победата над Јапонија во Втората светска војна, надмина обична прослава и стана јасна демонстрација на воената моќ на Кина. Со присуството на светски лидери како Владимир Путин, Ким Џонг-ун и Александар Лукашенко, парадата доби и политичка димензија, испраќајќи силни пораки до сојузниците и ривалите.

Редефинирање на војната: Од конвенционална моќ до интелигентна доминација

Парадата, која траеше околу еден час, го покажа целосниот спектар на кинеската воена индустрија, од модернизирани авиони до целосно нови беспилотни системи.

Еден од најзначајните моменти беше претставувањето на стратешкиот бомбардер H-6J, поморска верзија на легендарниот H-6, опремен со суперсонични крстосувачки ракети YJ-12.

Сепак, вистинската ѕвезда на парадата беа беспилотните системи. Кина за прв пат прикажа нови модели на борбени беспилотни летала со напредни системи за вештачка интелигенција. Станува збор за беспилотни летала за извидување-напад, „верни придружници“ за ловци и автономни летала за контрола на воздушниот простор.

Како што истакна кинескиот воен блогер Королев, овие беспилотни летала се способни самостојно да донесуваат тактички одлуки, што значително го намалува ризикот за пилотите и ја зголемува ефикасноста на операциите.

Геополитичка позадина и пораки до светот

Оваа грандиозна воена парада не беше само приказ на технолошки достигнувања, туку и внимателно испланиран геополитички потег. Фактот што на парадата учествуваа само кинески војници, за разлика од настанот во 2015 година кога имаше војници од 17 земји, ја симболизира зголемената самодоверба на Кина.

Присуството на лидери од авторитарни држави како Русија и Белорусија ја потврдуваат зајакнатата стратешка соработка во време кога односите со Западот се затегнати.

Пекинг јасно става до знаење дека новата воена доктрина, која комбинира конвенционални и беспилотни платформи, хиперсонично оружје и кибернетичка моќ, претставува столб на „интелигентното војување на иднината“.

Пораката е недвосмислена: Кина не само што го задржува статусот на регионална сила, туку се стреми и кон глобална доминација во воените технологии.