По неодамнешните разговори меѓу Владимир Путин и Доналд Трамп, анонимни извори од двете страни откриваат наводни воени приоритети на Кремљ. Според информациите, Русија има јасна цел – целосна окупација на Донбас, дури и со употреба на сила доколку Украина не прифати доброволно предавање на областа.

Според објавите на Медуза, Кремљ смета дека Донбас е од суштинско значење за завршување на конфликтот во корист на Москва. Путин наводно е подготвен да ги „размени“ окупираните територии во Сумскиот, Харковскиот и делови од Дњепропетровскиот регион за преостанатите делови од Донбас кои сè уште се под контрола на Киев. Во бројки, тоа би значело територијална размена од приближно 1.500 до 6.000 квадратни километри.

Американски претставници наведуваат дека аргументот на Путин е едноставен: Русија може со сила да ги освои деловите од Донбас и затоа нивното „доброволно предавање“ би било побрз пат кон прекин на војната. Како дел од оваа логика, Кремљ наводно се откажува од барањата за Запорожје и делови од Херсонската област, вклучувајќи го и самиот град Херсон, кои веќе не се дел од преговарачката маса.

Оценките на руските воени стратези велат дека заземањето на Запорожје или Херсон е речиси невозможна операција на среден рок. Клучна пречка е реката Днепар, чие преминување во сегашните услови се смета за премногу ризично, дури и кога станува збор за снабдување на веќе постоечките гарнизони на источниот брег.

Со ова, конфликтот добива нова димензија: Русија е подготвена да се откаже од некои освоени територии, но Донбас останува цврсто во фокусот на Кремљ како услов без кој, според нивната логика, нема решение за војната.

Дали е можна целосна окупација на Донбас?

Иако целта изгледа амбициозна, целосната окупација на Донбас не изгледа како невозможна мисија. Во текот на изминатата година, и покрај пренасочувањето на значајни сили кон битката во Курската област, руските сили освоија повеќе од 4.000 квадратни километри силно утврдена територија во Донецката и Луганската област. За целосна контрола, тие сè уште треба да освојат околу 6.000 квадратни километри.

Како што неодамна напиша „Економист“, доколку украинските сили го напуштат Донбас, тие ќе го изгубат својот „појас на тврдината“, клучна одбранбена линија на исток, што би отворило пат за Русија да влезе во централна Украина.

Намерите на Кремљ се јасно видливи и на терен. Руските сили напредуваат од страната на Донецк кон север, насочувајќи се кон главното украинско упориште во регионот –  Краматорск и Славјанск. Резервите од другите делови на бојното поле постепено се префрлаат во таа насока.

Ако порано руската команда го користеше градот Покровск како мамка за привлекување на украинските сили, сега неговото освојување стана клучно за понатамошен напредок кон Краматорск. Поради рускиот напредок во последната година, бојната линија околу Покровско е значително проширена.

Ова ја промени тактиката на битката: големи делови од фронтот останаа небранети, што им овозможи на двете страни да продрат во задниот дел. Сепак, тактичките продори од 10 до 20 километри сè уште не доведуваат до целосен колапс на фронтот бидејќи се запираат со напади со беспилотни летала и брзо префрлање на резервите, пишуваат медиумите.

Токму оваа битка со необичен облик, која се води источно и јужно од Покровско, би можела да стане решавачка битка во 2025 година. Руската армија има значителна бројчена предност во неа, но тоа не ѝ гарантира конечна победа.

Ситуација на бојното поле: Покровск и Костјантинивка

И покрај собирањето на големи украински резерви во близина на Добропиље, рускиот напредок помеѓу Покровск и Костјантинивка не беше целосно запрен. Руските сили од средината на август држат позиции во областа Кучеров Јар, на приближно 13 километри од фронтовската линија.

Украинските сили се обидоа да ги потиснат руските трупи од крилата, успевајќи да ја пробијат руската одбрана кај Никаноривка. Од друга страна, руската команда донесе резерви и се обиде да напредува кон Шахово, клучна патна раскрсница чие освојување би ја обезбедило безбедноста на руските сили што напредуваат кон Добропиља.

Доколку ваквиот план на Кремљ се покаже точен, иднината на војната ќе зависи од тоа дали Киев ќе прифати територијален компромис или ќе продолжи да се спротивставува со сила. Донбас станува „црвената линија“ на Москва, додека другите региони се третираат како монета за поткусурување. Таквата стратегија, иако можеби рационална од воена перспектива, ја продлабочува неизвесноста и ја прави можноста за траен мир уште потешко достижна, анализираат дел од медиумите.