Објектот се обновуваше, можеме слободно да речеме, повеќе од две години. Никој од естаблишментот ниеднаш не се пофали со неговата изградба, иако е објект од големо значење за граѓаните. Сите власти досега се фалеле и со пуштање најмали објекти, како чешми, говедарници, козарници, трла, па дури, играјќи на народното кратко памтење, којзнае по колку пати пуштале исти објекти во употреба, како фабрики, божем нови директни странски инвестиции, патишта, сечење ленти по неколку пати, па дури имаше пуштање тунели со зурли и тапани. Интересно, за овој базен никој досега нема ништо проговорено, како да се гради некој таен објект или скривница или нуклеарен реактор, можеби се прави атомска бомба, па ќе си го навлечеме Трамп со ескадрилата?

За да се зачува објектот од погледите на љубопитната јавност, постојат невидливи „одбранбени сили“, ако ве забележат дека се „мавтате“ околу базенот, веднаш ви се пуштаат и сосила ве бркаат, под разни изговори – дека е забрането приближување, дека газдата не е тука, дека е забрането снимање, дека треба да имате дозвола од „Паркови и зеленило“ („Паркови“ демантира и вели дека нема свои редари во Сарај, туку само го одржува паркот со косење и садење дрвца).

Што правиме сега? „Аутоматски“ се поставуваат прашањата: па на која територија се наоѓаме, дали во својата земја, или на некој туѓа територија, дали следната посета на Сарај ќе изедеме ќотек, или ќе ни биде побаран пасош или виза. Јадот е дотолку поголем кога за тоа место ќе ви навиреат спомените на тој прекрасен базен на кој се собираа капачи од цело Скопје, кој имаше три скокалници, мал базен за деца, гардероби, на горната платформа пригодна кафеана, а околу базенот трева, дрвја и сенки.

Веднаш по разделбата на Македонија од Југославија, по приватизацијата, на ова место како да помина цунами, како и на многу други локации, објекти, индустриски капацитети, гиганти кои дотогаш беа во т.н. „општествена сопственост“. Базенот со Сарај, па и сите други во Скопје, на Кале, во Аеродром итн. почнаа не само да пропаѓаат, туку да личат на места на кои се снимаат најстрашните холивудски филмови. Од коритата на базените почнаа да растат дрвја, треви, почнаа змии да пиштат и орли да вијат.

Нормално е, ние што сме израснале на тој базен, да прашаме кој го гради, се радуваме, немаме никаква лоша намера и нормално е да се знае кога ќе биде отворен, колкава ќе биде цената итн… Одговор од никаде!

На нашиот пост на ФБ. „Нека каже Арсовска кој го гради базенот во Сарај?“ го добивме овој одговор од профил со име „Данела Арсовска“:
„Би требало Панче Тошковски да си го повикате да ви каже, ама бидејќи како што сами потенциравте во вашиот претходен пост, полицијата во сопствената држава си е немоќна еве ајде јас ќе бидам министер за внатрешни ќе истражувам и ќе ви кажам.

Владата на СДСМ и ДУИ (оние што владата на ДПМНЕ ќе ги апсеа дека се криминалци, ама само за изјави пред народ бидејќи сега се ВЛЕН) ја пренела сопственоста на СРЦ на општината Сарај со одлука на Влада на 14 март 2023 година. Град Скопје Владата ниту го информирала ниту го прашала.“

Нашата реплика: „Тогаш кажете го ова на прес-конференција, сакаме да ја знаеме вистината, не сакаме никој да биде заштитен, не браниме никого“, преписката од другата страна не продолжи.

Се прашуваме што има лошо во нашето барање. Бараме одговор на едно прецизно и многу разбирливо прашање одушевени од залетот на градоначалничката во своите откритија на дивоградби да одговори со еланот со кој ги открива другите дивоградби. Демек, сега базенот е во рацете на Општина Сарај, па нема информација!? Можеби е така, ама при толку информации со кои располага…???

Добро, ајде да ја оставиме на мира, ама немаме на која институција да се повикаме, никој не дава одговор.

Никој не излегува на прес-конференција да каже или да се огради, да ја задоволи потребата на скопјани и на сите жители на оваа земја – чиј е Сарај, кој го гради базенот, зошто се чува во тајност?

Дали ние што нè бркаат од тој простор, ќе бидеме избркани засекогаш, дали ќе имаме привремен или ограничен престој, зoшто нас нè бркаат силеџии претставувајќи се како редари на „Паркови и зеленило“. Не бараме преку леб погача, бараме информација, која, ако не се даде, ќе се шпекулира и тоа ќе биде на штета на сегашната власт, затоа што сето ова се случува денеска и деновиве. Нема причина за некаква нервоза, нетрпеливост кон тие што прашуваат, нам тоа ни е работа!

Па, нека одговори и Панче: кои се тие насилници што ги бркаат граѓаните и ТВ-екипите од Сарај, дали македонската полиција има ингеренции на целата територија на Македонија, или толерира парабезбедносни структури.

Нека одговори кој е тој што има толку храброст, да си земе слобода да воспоставува свои правила на однесување на тој дел од Скопје, а македонската држава, или власт, да нема увид во тоа и да се трга настрана. Никој не кажува ни кој е ни дали има дозвола за градба и за приклучоци на сите инсталации, логично е да се заклучи ако се работи за објект на диво дека и приклучоците се на диво, бидејќи никој не смее да издаде дозвола за приклучоци на див објект.

Дали „одбраната“ на базенот е порака дека ќе има селекција на капачите и по која основа?

Сè што се прави тајно се одразува јавно, се кршат стаклените кули на стаклениот соживот наместо да се армираат, а младите не сакаат пушки, бидете уверени во тоа, тие сакаат компјутери, странски јазици, модата, музиката, електрониката…

Ако се гради базенот со намера за селекција на гостите, бидете сигурни дека тие ќе останат сами на тој базен и набргу ќе биде затворен.

Анторис

(Авторот е новинар)

ЈАЗИКОТ НА КОЈ СЕ НАПИШАНИ, КАКО И СТАВОВИТЕ ИЗНЕСЕНИ ВО КОЛУМНИТЕ, НЕ СЕ СЕКОГАШ ОДРАЗ НА УРЕДУВАЧКАТА ПОЛИТИКА НА „СЛОБОДЕН ПЕЧАТ“