Την ημέρα αυτή, μια μεγάλη αγάπη τελείωσε τραγικά στις 18 Μαΐου 1993 και έγινε μια θλιβερή μεταφορά για τον πόλεμο στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.

Το γεγονός ότι ο Bosko ήταν Σέρβος και η Admira μουσουλμάνα από τη Βοσνία δεν ήταν εμπόδιο για αυτούς ή τους γονείς τους. Διατηρούν μια ευτυχισμένη, ερωτική σχέση εδώ και 9 χρόνια. "Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος το 1992, οι γονείς του Bosko έφυγαν από το Σαράγεβο, αλλά δεν πήγε μαζί τους γιατί δεν ήθελε να φύγει από την Admira, πιστεύοντας ότι ο πόλεμος θα τελείωνε γρήγορα." Δυστυχώς, δεν είδαν ποτέ το τέλος."

Το ζευγάρι αποφάσισε να φύγει μαζί από το Σαράγεβο, ενθαρρύνοντας έναν φίλο του βοσνιακού στρατού, ο οποίος υποσχέθηκε ασφαλές πέρασμα και για τους δύο, παρά τις εντάσεις και την επικίνδυνη διαίρεση της πόλης.

Παρά το γεγονός ότι παρακαλούσαν τις οικογένειές τους να μείνουν στο Σεράγεβο, η Admira και ο Bosko μετακόμισαν από το μέτωπο της Βοσνίας στη γέφυρα από το Σεράγεβο - το έδαφος που κατείχε ο σερβικός στρατός. Το σχέδιο ήταν να πάω στο Βελιγράδι μέσω Γκρμπάβιτσα, για να ξεκινήσω μια νέα ζωή.

 

Δείτε αυτήν την ανάρτηση στο Instagram

 

Μια ανάρτηση που κοινοποιήθηκε από τον СП. (@slobodenpecat)

Όταν πέρασαν τη γέφυρα Vrbanja στον ποταμό Miljacka, γύρω στις 17 το απόγευμα, ο Bosko πυροβολήθηκε από ελεύθερο σκοπευτή. Ο επόμενος πυροβολισμός τραυμάτισε την Admira, η οποία ούρλιαζε από τον πόνο, αλλά αν και ήταν θανάσιμα πληγωμένη, σύρθηκε στον νεκρό εραστή της με όλη της τη δύναμη, τυλιγμένη στην αγκαλιά του. Θεωρείται ότι ήταν ζωντανή για άλλα 15 λεπτά μετά τον πυροβολισμό. Πέθανε δίπλα στον αγαπημένο της Bosko.

Ποιος ευθύνεται για τον θάνατό τους;

29 χρόνια μετά, είναι ακόμα άγνωστο. Η Admira και ο Bosko, νεκροί και αγκαλιασμένοι, παρέμειναν στη γέφυρα για οκτώ ημέρες. Το 1996, μετά το τέλος του πολέμου, οι σοροί της Αντμίρα και του Μπόσκο μεταφέρθηκαν στο Σεράγεβο, όπου τάφηκαν το ένα δίπλα στο άλλο στο νεκροταφείο Λέων.

Το 1994, για το τραγικό τέλος του έρωτα της Αντμίρα και του Μπόσκο, γυρίστηκε το ντοκιμαντέρ «Romeo and Juliet in Sarajevo».