Ако некогаш сте погледнале стари фотографии, можеби сте забележале дека на тие фотографии никој никогаш не се смее. Дали некогаш сте се запрашале зошто е тоа така?

Можеби мислите дека тоа е затоа што времињата биле тешки и немало многу причини за смеење. Луѓето немале доволно финансиски средства, светот бил на раб на глобален конфликт и така натаму. Слично како денес, но тоа не ги спречува луѓето денес да се насмеат за фотографија. Сепак, постојат неколку добри причини зошто луѓето не се насмевнати на старите фотографии, а ги објасни тиктокерот Дилан Пејџ, кој го следат над милион луѓе.

Првата причина е што луѓето не сакале фотографија. Тие се плашеле од фотографии бидејќи тоа било нова технологија што навистина не ја разбирале и веројатно им се чинела како да одат на стоматолог. Исто така, стандардите за убавина биле многу поразилни, а малата уста била посакуван атрибут.

Ова нè доведува до вториот проблем – хигиената на забите не била на највисоко ниво, па не е чудно што луѓето не сакале на нивните фотографии да се гледаат расипани заби. Освен тоа, широката насмевка во тоа време се сметала за симптом на лудило, додека стоењето во место и без емоции воопшто не било чудно.

@dylan.pageMmm love a small mouth🤤

♬ original sound – Dylan Page

Многумина се фотографирале само еднаш во животот

Една од причините е што фотографирањето порано било многу побавен процес и можело да трае до 15 минути, па константното смеење можело да стане болно и заморно. Исто така, за многумина фотографијата била нешто што го доживеале само еднаш. Луѓето од старите фотографии, на пример оние од 19 век, многу сериозно ја сфаќале фотографијата, а тој став се манифестирал и на фотографијата.

Тоа не било нешто што се случувало секој ден, како што е денес. Позирањето пред камера, всушност, на многу начини било слично на позирањето пред платно на сликар. Станувало збор за нешто сериозно, ретко и посебно, а се чини дека токму тоа се причините поради кои најраните и подоцнежните фотопортрети се главно сериозни.