ВИДЕО | Најсувата пустина во светот стана депонија преполна од стара облекa
Најмалку 39.000 тони фрлени стари парчиња облека и гуми се оставени на депониите во Атакама во Чиле, најсувата пустина во светот.
Секоја година, околу 59.000 тони користена и непродадена облека, често од Кина или Бангладеш, стигнува до Чиле откако ќе помине низ Европа, Азија или САД, се вели во извештајот на АФП.
Облеката се испраќа во пристаништето Икике во слободната зона Алто Хоспицио во северниот дел на Чиле од каде дел од облеката се препродава низ Латинска Америка, но мнозинството завршува во пустина бидејќи никој не ги плаќа потребните тарифи за да ја однесе.
VIDEO: 🇨🇱 A mountain of discarded clothing including Christmas sweaters and ski boots cuts a strange sight in #Chile's #Atacama, the driest desert in the world, which is increasingly suffering from pollution created by #fastfashion
📹 @pablocozzaglio pic.twitter.com/0uW06WvgMP— AFP News Agency (@AFP) November 9, 2021
Френклин Зепеда, основач на EcoFibra, компанија која произведува изолациски панели користејќи отфрлена облека, изјави за АФП: „Проблемот е што облеката не е биоразградлива и има хемиски производи, па затоа не е прифатена во општинските депонии“.
На глобално ниво, се проценува дека секоја година се создаваат околу 92 милиони тони текстилен отпад и еквивалент на камион за ѓубре полн со облека секоја секунда завршува на депониите.
Според добротворната организација Keep Britain Tidy, „неверојатни 10.000 парчиња облека се испраќаат во депониите на секои пет минути, што е еквивалентно на 140 милиони фунти во вредност секоја година“.
Извештајот на ОН од 2019 година покажа дека глобалното производство на облека се удвоило помеѓу 2000 и 2014 година, а индустријата е „одговорна за 20 отсто од вкупниот отпад на вода на глобално ниво“.
Загубената облека оставена во депониите, како на пример во Атакама, може да потрае стотици години за биоразградување, загадувајќи ја животната средина и некои залихи на вода исто како што тоа го прават.
Некои од алиштата оставени во пустината во Чиле ја земаат локалното население, или за себе или за да ја продадат на други, а други се користат од одржливи бизниси како EcoFibra кои го превртуваат текстилот во покорисни предмети.
